අන්තිම ආලේපය

මළවුන්ගෙ මාසෙ ඉතින් මළවුන්ට සම්බන්ධ ලිපි දානවා කිව්වනෙ. අදත් ඒවගේ ලිපියක් තමයි දාන්න
යන්නේ. මේක නම් කතන්දරයක් නෙමෙයි බුද්ධියට යමක්. කියවලා බලමු. කතන්දර කියවන්න වැඩිපුර කැමති කට්ටියට කලින් දාපු මළවුන්ගෙ කතා තුන මෙතනිනුයි මෙතනිනුයි මෙතනිනුයි බලන්න පුලුවන්.

අද කියන්න යන්නෙ කෙනෙක් මරණාසන්න වුනාම කතෝලික ආගමේ කෙරෙන චාරිත්‍රයක් ගැන. මම දන්නා තරමින් නම් අපේ රටේ තියෙන වෙනත් ආගම් වල මෙවැනි චාරිත්‍රයක් නෑ. ඒ ගැන දන්න කෙනෙක් ඉන්නවනම් කියන්න පුලුවන්.

අන්තිම ආලේපයෙන් කෙරෙන්නෙ මරණාසන්න කෙනෙක්ව එයාගෙ මරණයට සූදානම් කිරීම. මට හිතෙන හැටියට ආගමික චාරිත්‍රයකටත් වඩා මානසික ප්‍රතිකාරයක් තමයි එතනදි සිද්ධ වෙන්නෙ. කතෝලික කෙනෙක් මරණාසන්න වෙලාවක නැදෑයන්ගෙ හෝ අසල්වාසී කෙනෙකුගෙ යුතුකමක් තමයි හැකි ඉක්මණින් පියතුමෙකු කැඳවන එක. මේ මරණාසන්න අවස්තාව ලෙඩ දුකක් නිසා ඇතිවන මරණාසන්න අවස්තාවක් හරි වයස්ගත වීමෙන් ඇතිවෙන මරණාසන්න අවස්තාවක් වෙන්න පුලුවන්. ඉතින් ඔය කොයික වෙතත් එහෙම මරණාසන්න රෝගියෙකු බලන්න එන්න ඕනෙ වෙලාවක පියතුමෙක් බෑ කියන්නෙ නෑ. මහ රෑ වුනත් පාන්දරක වුනත් එනවා. පියතුමා ආවට පස්සේ බලනවා අදාළ පුද්ගලයාගෙ රෝගී තත්වය. රෝගියාට සිහිය තිබෙනවානම් පාපෝච්චාරණය කිරීමත් දිව්‍ය සත්ප්‍රසාදය දානය කිරීමත් ශුද්ධවූ තෙලින් ආලේප කිරීමත් සිදු කරනවා. රෝගියාට සිහිය නැත්නම් ඔහුව ශුද්ධවූ තෙලින් ආලේප කරලා ඔහු කර ඇති පව් වලට සමාව ඉල්ලලා යාච්ඤා කරනවා.

අන්තිම ආලේපය ලබා දීමෙන් රෝගියාට තමන්ගේ මරණයට මුහුණ දීමට අවශ්‍ය ශක්තිය ලැබෙනවා කියලා තමයි විශ්වාස කරන්නේ. තමුන් මෙලොව ජීවිතයේදී කරපු පව් ගැන පසුතැවිලා සමාව අරන් තමුන් ස්වර්ගයට යනවා කියලා සතුටින් යෑමේ මානසික තෘප්තියත් ලැබෙනවා කියලා කියන්න පුලුවන්. කතෝලික විශ්වාසයට අනුව නම් සිහිය නැති රෝගියෙකුට අන්තිම ආලේපය ලබාදුන්නත් පාපෝච්චාරණයක් නැතිවම ඔහු කර ඇති සුළු වැරදි වලට සමාව ලැබෙනවා. ඒක නිසා හදිසි අනතුරකින් මියගිය පුද්ගලයෙකුට පැය තුනක් ඇතුලත ලබා දෙන අන්තිම ආලේපය වලංගු හැටියට පිළිගන්නවා.

ඒත් පස්සෙ කාලෙක මතයක් ආවා. අන්තිම ආලේපය නිසා රොගීන්ගේ මානසිකත්වය බිඳවැටෙනවා කියලා හරියට ඉස්පිරිතාලෙ වටේ තියෙන මල්ශාලා දැක්කම වගේ. දැන් දැන් මල්ශාලා අයින් කරගෙන යනවා වගේ කතෝලික සභාවත් මීට කාලෙකට කලින් තීරණය කළා අන්තිම ආලේපය දීම නතර කරන්න. ඒ වෙනුවට දැන් රෝගීන්ගේ ආලේපය(Anointing of the Sick) තමයි දානය කරන්නෙ. රෝගීන්ගේ ආලේපය ලබාගන්න මරණාසන්න වෙන්නම ඕනෙ නෑ. තමුන්ට අසාධ්‍ය රෝගයක් තියෙනවානම් ලබාගන්න පුලුවන්. කරන දේවල් නම් අන්තිම ආලේපය වගේමයි. ඒත් රොගීන්ගේ ආලේපය ලැබීමෙන් තමුන්ගේ රෝගය සුව වීමට ශක්තිය වගේ මෙලොවින් යන්න වුනොත් ඒ සඳහා සූදානමද ලැබෙනවා.

ප.ලි.: හැමෝටම තේරුම් ගන්න පහසුවෙන්න චාරිත්‍රයක් කියලා භාවිතා කරාට කතෝලික සභාවේ භාවිතා වෙන්නේ සක්‍රමේන්තුව කියන වචනෙ. සක්‍රමේන්තුවක් කියන්නෙ ජීවිතයේ විවිධ අවස්තා වලදි දෙවියන් වහන්සේගේ ආශිර්වාදය ලබාගැනීම් කියලා කිව්වොත් තේරෙයි මම හිතන්නෙ. අපිට ලබාගන්න පුලුවන් ඒවගේ සක්‍රමේන්තු හතක් තියෙනවා. කෙටියෙන් කියන්නම්.

1.ප්‍රසාද ස්නාපනය - කතෝලික සභාවට කෙනෙක් ඇතුලත් කරගැනීම.
2.පාපෝච්චාරණය - තමුන්ගෙ පව් වලට සමාව ලබාගැනීම.
3.දිව්‍ය සත්ප්‍රසාදය - ජේසුස් වහන්සේව ලබා ගැනීම.
4.අභිවෘද්ධි ආලේපය - වැඩිහිටියෙක් බවට පත් වීම. කනේ පාරකුත් කන්න වෙන වැඩක්.
5.ආශිර්වාදකාර බන්ධනය - විවාහය.
6.පූජාත්වරය - පියතුමෙක් වීම.
7.රෝගීන්ගේ ආලේපය - කියපු එක.

ප.ප.ලි.: කාටහරි මේ ලිපියෙ තියෙන දෙයක් නිවැරදි කරන්න. එයට යමක් එකතු කරන්න. ප්‍රශ්නයක් තියෙනවානම් අහන්න අයිතිය තියෙනවා.