කූඹී කූඹී යාළු... කෑම සොයනවාලු... පේළියකට යාළු... පාද තියනවාලු...

"අම්මා..මා.. මෙන්න කාඹී. මේ මේ මේ එන්නකූ ගොඩාක් ඉන්නවා"

මම පොඩි කාලෙ කූඹි පේළියක් දැක්කමහරි එහෙම නැත්නම් ගුලක් හදන කූඹි රංචුවක් දැක්කම හරි එන්න එහෙම සන්තෝසෙන් කෑගහනවාලු. මටත් යානතමට යාන්තමට වගේ මතකයි ඒ කාලෙ කූඹින්ගෙ ලෝකයට එබිලා බලන්න මම කොච්චර ආසා කරාද කියන එක. කූඹි පේළියට යන හැටි, පුංචියට පටන් අරන් ගුලක් හදාගෙන යන හැටි, තමුන්ටත් වඩා ලොකු කෑම කුට්ටි උස්සගෙන යන හැටි, තනියම ගෙනියන්න බැරි කෑමක් කට්ටියම එකතුවෙලා උස්සගෙන යන හැටි බලන්න මාරම ලස්සනයි. ඒ වගේම මාරම කුතුහලයක් දැනෙන්නෙ උන් කරන දේවල් දැක්කම. මෙච්චර පුංචි සත්තුද මෙච්චර ලොකු ජනපද හදන්නේ කියලා හිතනවා.

"ඇයි අම්මෙ කූඹි පේළියට යන්නෙ"

"එතකොට අර ලොකුවට ඉන්නෙ කූඹි පොලීසියද?"

"පෝලිම පැන්නොත් ඒගොල්ලො බනිනවද?"

"ඇයි අම්මෙ උන් යනකොට කතා කර කර යන්නෙ "

"උන් මොනාද කියන්නෙ?" මේ වගේ නොකඩවා ප්‍රශ්න අහපු හැටි අදත් ලාවට ලාවට මතකේ තියනවා වගේ.

කූඹි වගයක් ගුලක් හදන්න පටන් ගන්නවා දැක්ක ගමන් පුංචි මම කරන්නෙ එතනට වෙලා ඇන තියාගෙන උන් වැඩේ ඉවර කරනකන් හරි මට එපා වෙනකම් හරි බලාගෙන ඉන්න එක. දෙවෙනි එක තමයි වැඩිපුරම වෙන්නෙ ඉතින්. මොකකට හරි හිත ගියාට පස්සෙ ආයෙ කූඹි මතක් වෙද්දි උන් ගුල හදලත් ඉවරයි. අම්ම උනත් හරිම කැමතියි එහෙම බලන් ඉන්නවට. එතකොට කුනු කුනු නොගා ඒක දිහාම බලන් ඉන්නවනෙ. අම්මට අම්මගෙ වැඩ කරගත්තැකි. හැබැයි ඉතින් වැරදිලාවත් වෙන කූඹි ගුලක් උඩ කකුල තියන් ඉඳලා තිබුනොත් එදාට ඉවර තමයි. අඬන බබ්බු නළවන්නත් වෙනවා.

මම කරපු තවත් වැඩක් තමයි කූඹි යනපාරෙ හරහට එක එක දේවල් තිබ්බ එක. එහෙම තිබ්බාම හැරිලා යන කූඹි අනික් උන්ට පණිවිඩේ දීගෙනම යනවා. ඒක අහපු සමහරු මගින්ම හැරෙනවා. සමහරු ඒකත් අහගෙන බාධකය ළඟටම ඇවිත් ආපහු යනවා. පස්සෙ එකෙක් දෙන්නෙක් පොඩි ට්‍රයි එකක් දීලා බලනවා වෙන පාරක් හොයාගන්න. ඊටපස්සෙ අනිත් උනුත් උන් පස්සෙ යනවා. මෙන්න ටිකකින් ඔක්කොම අර තිබ්බ බාධකය මඟ ඇරගෙන යනවා. කූඹිත් හරියට මිනිස්සු වගේ කියලා හිතෙනවා ඒ වෙලාවට.

පේළියට යන නයි කූඹින්ගෙ දැකපු විශේෂයක් තමයි උන්ගෙ ටිකක් ලොකු ජාතියක් ඉන්නවා පේළිය හසුරවන්න. හැබැයි මම කළු කූඹින්ගේ නම් ඒ විදිහෙ 'පොලිස් කූඹි' දැකලා නෑ. උන් උන්ගෙම පාඩුවෙ යනවා. උන් හපන්නෙත් නෑනෙ. හැබැයි විද්‍යාව කරද්දි නම් සර්ලා කිව්වෙ උනුත් හපනවාලු. ඒත් උන් මොකක්ද අම්ලයක් පිට කරන්නෙ නැති නිසාලු අපිට නොදැනෙන්නෙ. හැබැයි උන්ගෙන් තියෙන ලොකුම කරදරේ තමයි රස්නෙ කාලෙට පොත් පෙට්ටි අස්සට රිංගන එක. ඒවා අස්සට රිංගලා බිත්තර දාලා පොත් විනාස කරනවා. එහෙම ඉඳලා අහූනාම දුවන්නෙ බිත්තරත් උස්සගෙන.

විද්‍යාව ගැන කිව්වම මතක් උනේ. විද්‍යාවෙදි කාච ගැන උගන්වන කාලෙ අපි හැමෝම උත්තල කාච හැදුවනෙ පිච්චිච්ච ලයිට් එකකට වතුර පුරවලා. ඒ කාලෙ ඉතින් ඉස්කෝලෙ එක කූඹියෙක් ඉතුරු උනේ නෑ. කාච අත්හදා බලන්න තරඟෙට කූඹි පිච්චුවෙ. ඕගොල්ලොත් හදන්න ඇති නේද ඒ වගේ උත්තල කාච?

කාච වලින් පිච්චුවාට, පොත් අස්සෙ ඉඳලා ගසලා විසිකළාට, සීනි බෝතලේ අව්වෙ තිබ්බට කූඹිත් එක්ක මෑතක් වෙනකන් අඹමල් රේණුවක තරම්වත් වෛරයක් තිබ්බෙ නෑ. උන් පුංචි කාලෙ ඉඳන් මගේ යාළුවො වෙලානෙ හිටියේ. ඒත් දැන්

පේනවා නේද යාළුවො කරලා තියෙන විනාසෙ. ඔය විදිහට ටී ශර්ට් හා බැනියම් විනාස කරන්නෙ රතු පාට චූටි නයි කූඹි ජාතියක්. සමහර පැතිවල උන්ට තෙල් කූඹි කියලත් කියනවා මම හිතන්නෙ. කොහෙන් ඇවිල්ලද මන්දා කොච්චර අස්පස් කරලා තිබ්බත්, කොච්චර අතුගෑවත් උන් ගේ ඇතුළෙ ඉන්නවා. පුදුමෙ කියන්නෙ උන් ටී ශර්ට් හා බැනියම්ම විතරක් කන එකනෙ. වෙන රෙදි එකකටවත් කිසිම හානියක් නෑ. සමහරවිට ටී ශර්ට් අනික්වාට වැඩිය රහ ඇති. සමහරවිට අනික් රෙදි ඇලර්ජික් ඇති. :)

කවුරුහරි හිතනවානම් ඇඳලා හෝදන්නෙ නැතුව තිබ්බම කූඹි කනවා කියලා එයාට දෙපාරක් හිතන්න වෙන්නෙ ඇඳපුවා හෝදපුවා විතරක් නෙමෙයි මේ දැන් කඩෙන් ගෙනාපුවත් උන් කාලා තිබ්බා. අර මොකක්ද හුනු කූරකින් ඉරි ඇන්ඳත් මෙන්න මේගොල්ලො දවසින් දෙකෙන් ඉර කපනවා. අල්ලන්න කවුරුවත් නෑ. කපුරු බෝල දැම්මත් උනේ ඒකමයි. මගේ ටී ශර්ට් වලින් කූඹි දත් පාරක් නැත්තෙ කහම කහ ටී ශර්ට් එකකයි නිල්ම නිල් ටී ශර්ට් එකකයි විතරයි. සමහරවිට පාට නිසා වෙන්න ඇති. අහල තියෙන විදිහට නිල් පාටට කෘමි සත්තු එන්නෙ නෑලු. හැබැයි කහ පාටට තමා වැඩිපුරම එන්නෙ කියලත් අහලා තියෙනවා.

අන්තිමේදි කියන්න තියෙන්නෙ මම කූඹිත් එක්ක තරහයි. ආයෙ යාළුවෙන්න නම් ටී ශර්ට් ටිකක් අරන් දීපල්ලා.

තව පොඩ්ඩෙන් මාතෘකාව දාන්න හේතු උන කාරණාව කියන්න අමතක වෙනවා. ඉස්සර අපේ මල්ලි පොඩි කාලෙ "චූටි පුතේ පාඩම් කරන්න" කියලා අම්මා කියපු ගමන් මල්ලි දුවලා යනවා. සිංහල පොත අතට ගන්නවා. ඔන්න ඔය කවි පන්තිය තමයි හැමදාම කියාගෙන කියාගෙන කියාගෙන යන්නෙ.

එකායි.. දෙකායි.. තුනායි..