පන්සලේ බණ කියූ කතෝලික පියතුමා

අද පළවෙනිපාරට පොතක් ගැන කියන්න හිතුනා. අද කියන්න හිතුනා කියලා කිව්වට මේ පෝස්ටුව සැලසුම් කරලා ටිකක් කල්. ඔන්න අද තමයි හිතුනේ ඉවරයක් කරලා දාන්න. සාමාන්‍යයෙන් බ්ලොග් එකක පොතක් ගැන කියලා ඒක හොයාගෙන කියවන්ඩ කියලනෙ කියන්නෙ. ඔන්න අද එහෙම නැතුව ඔයගොල්ලන්ට මුළු පොතම කියවන්ඩ ලැබෙනවා.

මයිකල් රුදිගු පියතුමා, සම්ප්‍රදායික කතෝලික පියතුමෙකුගේ භූමිකාවෙන් මිදිලා විප්ලවීය විදිහට ජනතාවට සේවය කරන්ඩ උත්සාහ දරපු පියතුමෙක්. සාම්ප්‍රදායික ලෝගුව අතෑරලා සරම බැනියම ඇඳගෙන දුෂ්කර ගම්මානයක දිළින්ඳන් සොයාගෙන තමයි එතුමා යන්නේ. ඒත් ඒ වෙනුවට එතුමාව සොයාගෙන එන්නෙ වෙඩි උණ්ඩයක්.  ඒ උණ්ඩය යන්නෙ එතුමාගේ ජීවිතයත් අරගෙන. මේ එතුමාගේ කතාවයි.

මේ පොතෙන් උපුටා ගත්තු තැන් කිහිපයක්..

මයිකල් රුදිගු පියතුමා (පින්තූරය මෙතනින්)

 "බලන්නකෝ ආනන්ද, මේ ලමයින්ගෙන් මට හරි කරදරේනේ" දඟකාර දරුවන්ගේ කටයුතු ගැන සෙනහස මුසු කරදරකාරී බවකින් අදහස් දක්වන පිය කෙනෙකු මෙන් මයිකල් පියතුමා ආනන්ද ලාල් මහතා සමඟ කතාවට මුල පිරුවේය.

"ඇයි ෆාදර් එහෙම කිව්වේ?"

"මං මේ උත්සහ කරනවා අර දුප්පත් මිනිස්සුන්ගේ වහලවල් ටික හෙවිලි කරලා ඒ මිනිස්සුන්ට යන්න වැසිකිළි ටික කොහොම හරි හදවලා දෙන්න. ඒත් ඒ තරුණ ළමයි ඒකට විරුද්ධයි."

"ඇයි ෆාදර් ඒ ගොල්ලෝ විරුද්ධ වෙන්නේ? ෆාදර් කරන්න හදන්නේ ඒ මිනිස්සුන්ට සේවයක්නේ?"

" ඒත් ඉතින් දන්නේ නැද්ද තරුණ ළමයින්ගේ අදහස්? ඔය විදියේ සේවයකින් වැඩක් නැහැලු. ඒක පැලැස්තර යෙදීමක් විතරලු. මේ පවතින සමාජ ක්‍රමය මුලුමනින්ම වෙනස් කරන්න ඕනලු. ඉතින් ආනන්ද වැසිකිලි යන්න සමාජ ක්‍රමය වෙනස් වෙනකම් බලා හිටියොත් ඒ මිනිස්සුන්ට ඒ දක්වාම වැසිකිලියකටවත් යන්න වෙන්නේ නෑනේ" යි පැවසු මයිකල් පියතුමා උස් හඬින් සිනාසෙන්නට විය.

--------------------

"1947 අවුරුද්දෙ මං පූජකවරයෙක් වශයෙන් බැඳෙන්න තීරණය කළ දිනවලමයි ජේසුස්වහන්සේ බඳුම දිළිඳුන් අතරේ මිය යන්න තීරණය කළේ. කුරුසිය කියන්නේ බිත්තියේ එල්ලන එකක්වත්, ගෙල පළඳවන එකක්වත් නෙමේ. රෝම අධිරාජ්‍යයන්ගේ දේශපාලන සිරකරුවන්ට දෙන බැරෑරුම්ම දඬුවම් අතරින් පළවෙනිම දඬුවම තමයි කුරුසියට තබා ඇණ ගැසීම. ජේසුස් වහන්සේ මිය ගියේ වයස 33 දී. එසේ මිය ගියේත් පීඩිත ජනතාවගේ විමුක්තිය වෙනුවෙන්. අවස්ථාව එළඹිවිට ජනතාව වෙනුවෙන් මිය යාමට අප සූදානම් විය යුතුයි."

ඉතින් මේ පොතම මුල ඉඳන්ම පහළ තියෙන ලින්කුවෙන් කියවන්ඩ පුළුවන්.

පන්සලේ බණ කියූ කතෝලික පියතුමා (http://unknownbooks.blogspot.com/2009/09/blog-post_21.html )

මේ පොත ගැන කිතුසර පුවත්පතේ මෙවැනි අදහසක් තිබුනා.

උපුටාගැනීම

එතුමා වෙනුවෙන් ඉදිවී ඇති ස්මාරකය (පින්තූරය මෙතනින්)

මයිකල් පියතුමාගේ දේශානුරූපීකරණය ජාතිවාදයෙන් හා ආගම්වාදයෙන් තොර එකක් විය. මර්සලින් ජයකොඩි පියතුමාගේ චරිතාපදානය "මල් පැලේ උපන් පන්සලේ පියතුමා" ලෙස ලියා ඇතිවාක් මෙන්ම මයිකල් ගැන පොතක්ද පන්සලේ බණ කියූ කතෝලික පියතුමා ලෙස ලියා ඇත.මෙම හැදින්වී මෙරට බොදුනු ජනතාවට ඒ චරිත කියවීමෙහිලා යම් පෙළඹවීමක් කරන නමුදු ඒ හැඳින්වීම් තුළින් ඉස්මතු වන අමිහිරි යථාර්ථයක්ද වේ. එනම් ලාංකිය සමාජය තුළ යම් පුද්ගලයෙකුට ලැබෙන අගය කිරීම ඔහු අධිපති මතවාදයට (එය යහපත් හෝ අයහපත් විය හැක) දක්වන ලෙංගතුකම මත තීරණය වීමයි. අධිපති මතයට පක්ෂවන්නා අද දවසේ දේශප්‍රේමියා වීමත් ඊටත් එකඟ නැත්තෝ දේශද්‍රෝහියා වීමත් එහෙම දිගුවකි.

නමුත් අපගේ  අදහස වන්නේ මයිකල් පියතුමාගේ ප්‍රධාන වැදගත්කම වන්නේ එතුමා සතුවූ බුදු දහම පිළිබඳ දැනුම නොවන බවයි. එය එතුමාගේ වැදගත්කම ඉහළ දමන්නක් වුවත් එතුමාගේ ප්‍රධාන වැදගත්කම වන්නේ පීඩිතයා පිළිබඳ වූ ප්‍රමුඛතාවයයි. 

උපුටාගැනීම අවසන්. 

- මයික් පියනම විෂයෙහි දේශානුරූපීකරණය හා හිස්වීම විලාසිතාවක් නොව විප්ලවීය භාවිතාවකි, කිතුසර, 2012 නොවැම්බර්-දෙසැම්බර්, 2 පිට

විශේෂ ස්තුතිය :

• මේ පොත පළ කල  :::නොදන්නා පොත්::: බ්ලොග් අඩවියේ කතුතුමාට
• කිතුසර පත්තරේ දීපු තරුරසී අක්කට 

ප.ලි. : ඒ බ්ලොග් අඩවියට ගිහින් දකුණු පැත්තෙ තියෙන Archive එකෙන් බලන්න.