තෝබිත්ගේ කතාව 2 - තෝබියස්ට හමුවූ මිත්‍රයා

අද කියන්නෙ තෝබිත්ගෙ කතාවෙ දෙවෙනි කොටහා. කලින් කතාවෙදි මතකනෙ (අමතක වෙන්නෙ කොහොමද ඊයෙනෙ ඒ ටික දැම්මෙ ) අපේ කතා නායකයා තෝබිත්, අර සත් ගුණවත් මනුස්සයා, මළවුන් වළලන්නට ගිහින් මරණ දඬුවම නියම වුනේ. ඊටපස්සෙ ඒකෙන් බේරිලා ආපහු නගරෙට ආවම ආයෙත් මිනියක් වළලන්න උනේ. ඒ කතාවෙ අන්තිමට උනේ තෝබිත් අන්ධවෙච්ච එකනෙ. ඊටපස්සෙ මුළු සේසතම නැතිවෙලා ඉන්නකොට බිරිඳගේ සමච්චලය දරාගන්න බැරුව දෙවියන්ගෙන් මරණය ඉල්ලන තැනින්නෙ එදා අපි කතාව නතර කළේ. මෙන්න ඊළඟ කොටහා.

තෝබිත්ගේ කතාව 1 - තෝබිත් දෙවියන්ට මොරගසයි.

එදාම, ඒ කිව්වෙ තෝබිත් දෙවියන්ට මොරගහපු දවසෙම 'එක්බතානා' ප්‍රදේශයේ 'මේදියා' නම් නගරයේ වාසය කරපු රගුවෙල්ගෙ දියණිය වෙච්ච සාරාත් අපහාසයකට ලක් වෙනවා. ඒ රගුවෙල්ගේ සේවිකාවකගෙන්. "නියමයි වැඩේ. මනමාලයො හතක්ම මැරුවා නේද? මනමාලයො මැරිච්ච පලියට අපිව කන්ඩ හදන්ඩ එපා. ගිහින් ඒගොල්ලොත් එක්ක එකතු වෙන්ඩකො. ඔයාගෙ දරුවෙක්වත් අපිට දකින්ඩ ලැබෙන්ඩ එපා."

ඒ කතාවෙන් සාරාගේ හිත හොඳටම රිදෙනවා. ඈට මෙහෙම කතාවක් අහන්ඩ වුනේ ඈට වශීවෙලා හිටපු 'අස්මොදේයුස්' නම් භයානක යකෙක් හින්දා. ඒ යකා කිසිම පිරිමියෙකුට සාරාට අතතබන්නට තබා ලංවෙන්නවත් ඉඩ දුන්නෙ නෑ. ඈ සමඟ මංගල රාත්‍රිය ගතකිරීම සඳහා කුටියට ඇතුළුවූ මනමාලයන්ට සිදුවුනේ මංගල යහන මතදීම මියයන්න.මනමාලයන් කියලා කිව්වෙ සැරින් සැරේ සාරාව විවාහ කරලා දුන්නු මනමාලයින් හත් දෙනෙකුටම මේ ඉරණම අත් වෙච්ච නිසා. මේ නිසා ඇයව විවාහ කරගන්නට කවුරුත් ඉදිරිපත් උනේ නෑ. ඇයගේ පියාගේ සේවක සේවිකාවන් පවා ඇය සමච්චලයට ලක් කළා.

සියල්ල තම මරණයෙන් කෙළවර වේවි යැයි ඇය සිතුවා. ඇය එල්ලී මියයන්නට තීරණය කළා. එහෙත් ඇයගේ යටිහිත ඇයට කිව්වෙ එල්ලී මියයාමෙන් පියා තව තවත් නින්දාවට පත්වනු ඇති බවයි. මේ නිසා ඇය මරණය ඉල්ලා දෙවියන් යදින්නට උනා.

සාරාගේත් තෝබිත්ගේත් මරණය ඉල්ලා කරන යාදිනි එක්කෙනෙකුට ඇහුනා. කාටද? උඩ ඉන්න දෙවියන්ට. ඔවුන්ගේ දුක් ගැනවිලි වලට පිහිට වීමට සුදුසු කාලය පැමිණ ඇති බව දකින දෙවියන් වහන්සේ මේ දෙදෙනාටම සහනයක් සැලසීම සඳහා රපියෙල් දේවදූතයාව පිටත් කරනවා.

මරණය ඉල්ලා සිටීමෙන් පස්සෙ තෝබිත් ඉන්නෙ තමුන්ගෙ මරණය ගැන සිතුවිල්ලේමයි. ඒ අතර මේදියාවේ ගබයෙල් ළඟ පරිස්සමට තැබූ රිදී ගෝනිත් ඔහුට මතක් වෙනවා. 'මා මැරෙන්නට පෙර මේ ගැන පුතාට කියන්න ඕනෙ.' ඔහු තෝබියස් කැඳවනවා.

රපියෙල් දේවදූතයා (ගත්තෙ මෙතනින්)

"තෝබියස් මගෙ පුතේ. මෙහෙට එන්න. මම දැන් මරණයට ඉතා ළඟයි. මා මැරුණාම ගෞරව සහිතව මා භූමදාන කරන්න. ඉන්පසු අම්මාව හොඳින් රැකබලා ගන්න. එයාට කවදාවකවත් දුකක් දෙන්න එපා. අම්මා ඔයා පිළිසිඳගත්ත දවසේ ඉඳන් ගොඩක් දුක්වින්ඳා. ඒවා සිහිකරලා ඇයට සළකන්න. ඇය මියගියාම මගේ සොහොනේම භූමදාන කරන්න. මුළු ජීවිතයේම දෙවියන් වහන්සේගේ අණ පනත් පිළිපදින්න. නුඹේ වත්කමෙන් කොටසක් නිතරම දිළින්ඳන්ට වෙන් කරන්න. කවදාවත් අයහපතට නොවැටෙන්න."

"පුතා, මම මේදියාවේ ගබයෙල් ළඟ පරිස්සමට තැබූ රිදී ගෝනි දහයක් ඇති. ඔබ ඒවා රැගෙන එන්න. දෙවියන් වහන්සේ ඔබට මඟ පෙන්වාවි."

"මම තාත්තා කියන දෙයක් කරන්ඩ කැමතියි. ඒත් තාත්තෙ, මම ඒවා ආපහු ගන්නෙ කොහොමද? මම ඔය කියන ගබයෙල්ව අඳුනන්නේත් නෑ. ඔහුත් මා අඳුනන්නේ නෑ. ඔහුට කොහොමද මම ඔප්පු කරන්නේ? අනික මම මේදියාවට යන්නෙ කොහොමද කියලාවත් දන්නෙ නෑ."

"ගබයෙලුත් මාත් පොරොන්දු නෝට්ටුවකට අත්සන් තැබුවා. එයින් බාගයක් මා ගාව. ඉතිරි බාගෙ රිදී එක්ක ඇති. ඒක මම දෙන්නම්. ගබයෙල් ළඟ රිදී තියලා අවුරුදු 20ක් ගිය බව හිතාගන්නවත් බෑ. පුතා, ඔබට විශ්වාසදායක මඟපෙන්වන්නෙක් සොයාගන්න. ගමන ගොස් ආපුවාම ඔහු වැය කළ කාලයට මුදල් ගෙවමු."

තෝබියස් මඟ පෙන්වන්නෙකු සොයා යනවා. හදිසියේම ඔහුට හමුවෙන්නෙ මිනිස් වෙසින් සිටි රපියෙල් දේවදූතයාව. "මිත්‍රයා, ඔබ මේ පළාතේ කෙනෙක් නෙමෙයි වගේ"

"මම ඉශ්‍රායෙල් ජාතිකයෙක්. රස්සාවක් හොයාගෙන යන ගමන්."

ඔහු ඉශ්‍රායෙලයෙකු වීමත් රස්සාවක් සොයන්නෙකු වීමත් තෝබියස්ගේ සිත පහන් කරනවා. "ඔබ මේදියාවට යන පාර දන්නවාද? "

"මේදියාව? මම ඕනතරම් එහෙ ගිහිල්ලා ඇති. මට පාරවල් කටපාඩම්. මම මේදියාවට ගිහින් එහෙ රාගේස් වල ඉන්න ගබයෙල්ලාගේ ගෙදරයි නවතින්නෙ. එයා අපේ නෑයෙක්. එක්බතානා ඉඳන් රාගේස් යන්න දවස් දෙකක් යයි. රාගේස් තියෙන්නෙ කඳුකරේ. ඒ උනාට එක්බතානා නම් තැනිතලාවක්"

තෝබියස් සතුටෙන් ඉපිලෙනවා. "මම හොයන කෙනා ඔබයි මිත්‍රයා. මට මඟපෙන්වන්නෙක් ඕනා මේදියාවට යන්න. මම ඔබ ගතකළ කාලයට ගෙවන්නම්. මම තාත්තාට මේ බව දන්වලා එනකම් පොඩ්ඩක් ඔහොම ඉන්න"

"පරක්කුවෙන්න එපා මිත්‍රයා "

තෝබියස් ලහි ලහියෙ පියා සොයා එනවා. විස්තරයෙන් තරමක් පැහැදෙන තෝබිත් මඟපෙන්වන්නාව නිවසට කැඳවන්නේ ඔහුව පරීක්ෂා කිරීමට. ඒ ආරාධනයෙන් නිවසට එන දේවදූතයා තෝබිත්ට ආචාර කරනවා. "මම අන්ධ මනුස්සයෙක් මිත්‍රයා. මට මිනිසුන් පේන්නෙ නෑ. ඔවුන් කතා කරනවා ඇහෙනවා පමණයි."

"මගෙ පුතාට මේදියාවට යන්න ඕනෑවෙලා තියෙනවා. ඔබට මඟ පෙන්වන්න පුළුවන්ද? මම මුදල් දෙන්නම්"

"මම නිතරම එහෙ යනවා. මේදියාවේ කඳු තැනිතලා ඔක්කොම මම දන්නවා"

"ඔබ අයිති කුමන ගෝත්‍රයටද?"

තෝබියස්ගේ පිටත් වීම (ගත්තෙ මෙතනින්)

"ඒක දැනගැනීමෙන් ඇති වැඩේ මොකක්ද?"

"මට දැනගන්න ඕනෑ."

"මම ඔබේ නෑයෙක් වන අනනියස්ගේ පුත් අසරියස්"

"අහා! දැනගන්නත් සන්තෝසයි. එතරම් වංශවත් පෙළපතකට අයිති කෙනෙක් වීම. අනනියස්වත් ඔහුගේ සොහොයුරු ජාතන් වත් මම හොඳට අඳුනනවා." තෝබිත් ඉතා සතුටට පත්වුණා. "මම ඔබට කුලියට අමතරව දිනපතා වියදමුත් දෙන්නම්. මගේ පුතාව ප්‍රවේසමෙන් එක්කගෙන යන්න."

ගමනට අවශ්‍ය අඩුම කුඩුම ඉතා ඉක්මණින් සූදානම් කොටගත් තෝබියසුත් රපියෙල් දේවදූතයාත් ගමන පිටත් වෙනවා. බල්ලා ද ඔවුන් පසුපස එනවා.

ඉතින් ඊට පස්සෙ...