පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (1 කොටස)

'පොරොන්දු වූ දේශය කරා....' සෑහෙන දිග කතාවක්. අද ඉඳන් කොටස් වශයෙන් පළවේවි. බයිබලය ඇසුරින් කතාව ලියවුනත් බයිබලයේ තියෙන කතාව එහෙම පිටින් අරන් මෙතනට දාන්න නම් මගේ අදහසක් නෑ.  මේ කතාවෙදි මම කියන්න යන්නෙ ඉශ්‍රායෙල් ජාතියේ ඉතිහාස කතාවක්. පැහැදිලිව කියනවා නම් ඉශ්‍රායෙල් ජාතිය මිසරයේ වහල් බවට පත්වීමත් එයින් පසු ඉන්මිදී තමන්ගේම රටක පදිංචි වීමේ කතාවයි මේ. මෝසෙස් චිත්‍රපටිය නරඹපු කෙනෙක් නම් දන්නවා ඇති. නමුත් මගේ කතාව ඇරඹෙන්නේ මෝසෙස්ගෙන් නොවේ. ලියන බාසාවෙන් ලියලා ඉවරවුනත් කම්මැලී වගේ. ඔන්න ඔහේ ඒක මකලා කතාවක් විදිහටම කියන්නම්.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

තමන් දන්න ශිල්ප සේරම තමුන්ගෙ වැඩිමහල් පුතාට උගන්වනවා.

ආබ්‍රහම්ව ඕගොල්ලො දන්නවා ඇතිනෙ. ඔය ආබ්‍රහම්ගෙ පුතා තමයි ඊසාක්. ඊසාක් ජීවත්වෙලා හිටියෙ කානාන් දේශයෙ. ඔහොම කාලයක් ඉන්නකොට ඊසාක් තාත්තා කෙනෙක් වෙනවා. ඊසාක්ට ලැබෙනවා දරුවො දෙන්නෙක්. දෙන්නා නිවුන්නු. වැඩිමලා තමයි ඒසව්. බාලයා ජාකොබ්. ඒසව් පොඩිකාලෙ ඉඳන්ම ඊසාක්ට ගොඩක් ළංවෙනවා. ඒ කාලෙ හැටියට වැඩිමල් පුතා තමුන්ගෙ පරපුර ඉදිරියට ගෙනයන්නා විදිහටනෙ සළකන්නෙ. ඉතින් ඊසාකුත් තමුන්ගෙ පරපුර ගෙනියන්නා විදිහට සළකපු ඒසව්ට වැඩියෙන් ආදරය කිරීම පුදුමයක් නෙමෙයි. ඉතින් ඊසාක් තමන් දන්න ශිල්ප සේරම තමුන්ගෙ වැඩිමහල් පුතාට උගන්වනවා. ඒත් බාලයා ගොඩක්ම ළංවෙන්නෙ තමන්ගෙ අම්මට. ඔහු සාමාන්‍යයෙන් පිරිමියෙකුගේ වැඩ හැටියට සැළකෙන දඩයම් කිරීම, සටන් කිරීම වගේ දේවල් වලින් ඈත්වෙලා අම්මාගෙ අනුදැනුම යටතේ ගේදොර වැඩ ඉගෙන ගන්නවා. ගෙදර උයන පිහන රෙදි හෝදන වැඩ කෙරන්නෙ ජාකොබ්ගේ සහයෙන්. 

දෙන්නගෙ වෙනස

ඔහොම කාලෙ ගෙවිලා ගිහින් මේ දෙන්නම තරුණ වියට එළඹෙනවා.  පියාවෙච්ච ඊසාක් මහළු වෙද්දි ඔත්පල වෙලා ඇඳකට වෙනවා. ඒ වගේම ඇස් පෙනීමත් සම්පූර්ණයෙන්ම නැතිවෙනවා. ඒසව් තරුණවියට එළඹිලා බොහෝම හැඩිදැඩි මස් පිරුණු පුරුෂයෙකු වුනත් ජාකොබ්ගේ ඇගපත වැඩෙන්නේ නෑ. ඔහු බොහොම ලාමක තැනැත්තෙක් බවට පත්වෙනවා. රූපෙ බැලුවත් පේනවනෙ එකම දවසෙ ඉපදිච්ච දෙන්නගෙ වෙනස. දවසක් ජාකොබ් කෑමක් උය උය ඉද්දි ඒසව් එනවා දඩයමේ ගිහිල්ලා. 

"මල්ලී මට කන්න දෙයක් දියන්"

"මම කන්න දෙන්නම් ඒ වෙනුවට මට මොනාද දෙන්නෙ" ජාකොබුත් නිකම් දෙන්න ලෑස්ති නෑ.

"උඹට මොනාද ඕනෑ. මට හොඳටම බඩගිනියි"

කල දුටු කළ වල ඉහාගන්න ජාකොබ්ට මතක් වෙනවා. "මට උඹේ කුළුඳුල්කමේ උරුමය දෙනවාද?"

"මට උඹේ කුළුඳුල්කමේ උරුමය දෙනවාද?"

"අනේ මේ.. බඩගින්නෙ මැරෙන්න යනමට කෙහෙල්මල් කුළුඳුල්කමෙන් වැඩක් නෑ. ඒක අරන් මට කන්න දියන්" ඒසව් එදා දුරදිග නොබලා තමුන්ගෙ උරුමය බත් පිඟානකට විකුණනවා. මේ චූටි සිද්ධිය ලොකු විපර්‍යාසයකට හේතුවෙන බව ඔහු හිතන්න නැතුව ඇති.

ඔහොම කාලය ගෙවී ගිහිල්ලා ඊසාක්ගෙ මරණ මොහොත ආසන්න වෙනවා.  ඔහු කතාකරන්නෙ තමුන්ගෙ ආදරබර පුතා ඒසව්ට. "පුතා ඒසව්, මගෙ ජීවිතය කොයි මොහොතෙ නැතිවෙයිද දන්නෙ නෑ. මම මැරෙන්න කලින් උඹට ආශිර්වාද කරන්න ඕනෑ. උඹ කැලේට ගිහින් හොඳ මුවෙක් මරන් වරෙන්. ඒකෙන් හොඳ කෑමක් හදපන් මට කන්න. ඊටපස්සෙ මට පුළුවන් ඒක කාලා උඹට ආශිර්වාද කරලා සතුටින් ඇහැපියාගන්න." ඒත් මේ කතාව ඒසව්ගේ කන්දෙකට අමතරව තව කන් දෙකකට යනවා. ඒ රෙබෙකා හෙවත් ගෙදර අම්මාගේ කන් දෙකට. ඒසව්ට වඩා ජාකොබ්ට ආදරය කරන අම්මා මේ අශිර්වාදය ජාකොබ්ට ලබාදීමට හිතාගන්නවා.

"පුතේ තාත්තා එයාගෙ ආශිර්වාදය අයියට දෙන්නයි යන්නෙ. අයියා මුවෙක් මරන්න කැලේට ගියා. එන්න කලින් උඹ ඒ ආශිර්වාදෙ ගන්න ඕනා. ගිහිල්ලා කොටුවෙන් එළු පැටව් දෙන්නෙක් මරන් වරෙන්"  කුළුඳුල්කමේ උරුමය මිල අරන් තිබ්බ ජාකොබ් ඒ උරුමයෙන් කොටසක් වෙච්ච ආශිර්වාදය ලබාගන්න කැමත්ත පළකළත් ප්‍රශ්නයක්.

"අම්මේ ඒසව් කියන්නෙ මුළු ඇඟේම මයිල් තියෙන මිනිහෙක්. මට වගේ සිනිඳු හමක් නෙමෙයි තියෙන්නෙ. තාත්තා මාව ඇල්ලුවොත් මං බොරුවක් කරන්න ගිය එක අහුවෙලා මට සාප කරයි"

"ඒ සාපය මට වැදිච්චාවෙ පුතා. උඹ මම කියනදේ කරපන්" අම්මාගේ බලවත් පෙරැත්තය නිසා ජාකොබ් එළුපැටව් දෙන්නෙක් මරන් එනවා. අම්මා ඒකෙන් රසට හොද්දක් හදලා රොටී ටිකකුත් හදලා ජාකොබ්ට දෙනවා. ඒවගේම ඒසව්ගේ ඇඳුම් ජාකොබ්ට අන්දලා එළුහම් වලින් බෙල්ලත් අත්දෙකත් ආවරණය කරනවා. ටිකකින් ඔහු ඊසාක්ගෙ ඇඳ ළඟ.

"තාත්තෙ"

"ඔබ කවුද?"

"මම ඔබේ වැඩිමල් පුතා ඒසව්. මුවමස් හොද්දත් රොටිත් ගෙනාවා. මේක කාලා මට ආශිර්වාද කරන්න"

ඒත් අතපය ඒසව්ගෙනෙ.

"ළඟට වරෙන් පුතා" ළඟට ආ ජාකොබ්ගේ අතපය ඊසාක් අල්ලා බලනවා. 

"මම බැලුවෙ මට ඇහුනෙ ජාකොබ්ගේ කටහඬ නිසා. ඒත් අතපය ඒසව්ගෙනෙ. උඹ ඇත්තටම ඒසව්ද?"

"ඔව් තාත්තා මම ඒසව්"

"එහෙනම් මට කෑම එක දියන්." කෑම එක කා අවසන්වන ඊසාක් ජාකොබ්ව සිප වැළඳගන්නෙ තවමත් සැකය තිබුන නිසා. එහෙත් ජාකොබ් ඇඳසිටි ඒසව්ගේ ඇඳුම්වල සුවඳ ඔහු මුලා කරනවා. 

ජාකොබ් ආශිර්වාදය රැගෙන පිටවෙද්දි තමයි ඈතින් ඒසව් මතුවෙන්නෙ.  මේ කිසිවක් නොදත් ඔහු ලහි ලහියේ ආහාරයක් පිළියෙල කරලා පියා වෙත ගෙන එනවා. නමුත් ඒ වනවිට සිදුවියයුතු සියල්ල සිදුවී හමාරයි. වංචාවකින් හෝ ලැබූ ආශිර්වාදය නැවත ගතනොහැකි බවත් එය තවකෙකුට කළ නොහැකි බවත් ඇසීමෙන් ඒසව් හඬා වැටෙනවා. ඇඬීම් වැලපීම් ටිකකින් මහා වෛරයක් බවට පත්වෙනවා. නමුත් මහළු පියා නිසා පළිගැනීමට ඉක්මන් වෙන්නෙ නෑ.

ජාකොබ් පලාගිය මාර්ගය

ජාකොබ්ගේ සිහිනය

ඔය අතර තමයි ඒසව් ජාකොබ්ව මරන්න සූදානම් වන බව රෙබෙකාට කනින් කොනින් ආරංචිය වෙන්නෙ. ඇය තීරණයක් ගන්නවා. "පුතේ උඹ මෙහෙ හිටියොත් අයියා උඹව මරාවි. ඒකනිසා මාමාගෙ ගෙදර පලයන්. "  මේ විදිහට තමන්ගේ ගෙදර අතහරින ජාකොබ් හාරාන් දේශයේ ජීවත්වන තමුන්ගෙ මාමා වෙච්ච 'ලාබන්' වෙත පලා එනවා. මම දාපු සිතියමේ පේනවා නේද ගමන් මාර්ගය. ඔය පැත්තෙන් පේන්නෙ මධ්‍යධරණී මුහුද. ජාකොබ්ගෙ ගෙදරත් මාමගෙ ගෙදරත් අතර හැතැප්ම 550ක් විතර ඇතිලු. 

සුරූපී තරුණියක්??

ඔහොම යමින් ඉන්න අතරෙ එක්තැනක ජාකොබ් රෑට නවතිනවා. ජාකොබ්ට හීනෙන් පේනවා පොළොවේ ඉඳලා ස්වර්ගයට තිබෙන පඩිපෙළක්. ඒ පඩිපෙළේ දේවදූතයො නඟිමින් බසිමින් ඉන්නවා.  දෙවියන් වහන්සේ කතාකරන හඬත් ඇසෙනවා. උදෑසන නැගිටින ජාකොබ් දෙවියන් වහන්සේට උපහාර පිණිස තම හිස තැබූ ගල සිටුවා එතැන 'බෙතෙල්' (දෙවියන් වහන්සේගේ ගෘහය) යයි නම් කරනවා. තමුන්ට නැවත යහතින් පැමිණීමට වරම් ඉල්ලා භාරයක් වෙනවා. මේ සිහිනය Jacob's Ladder ලෙස හැඳින්වෙනවා. විවිධ ආගම්වල විවිධ අර්ථදැක්වීම් තිබෙනවා. බොහෝදෙනා පිළිගත් මතය වෙන්නෙ ඉශ්‍රායෙල්වරුන්ගෙ අනාගතය මෙතනින් නිරූපණය වූ බවයි. සිතියමේ බෙතෙල් බලන්න.

ඔහොම ඔහොම ගිහින් ජාකොබ් හාරාන් නගරයට ළඟාවෙනවා. ඔහුට හමුවෙන්නෙ තණ පිට්ටනියක තිබෙන ළිඳක් ළඟ තමුන්ගෙ බැටළු රංචු සමඟ සිටින එඬේරුන් පිරිසක්. බැටළුවන්ට වතුර පෙවීම සඳහා සියලු සතුන් එකතුවනතුරු ඔවුන් බලා සිටිනවා. ජාකොබ් ඔවුන්ගෙන් ලාබන්ගේ විස්තර ලබා ගන්නවා. එතකොටම එතනට එන්නෙ බැටළු රැළකට පෙරටුව ගමන් කරන සුරූපී තරුණියක්.

 

 ඊටපස්සෙ මොකද වුනේ?

ප.ලි. : මේක ලියන්න හිතලා ගොඩක් කල් වුනත් කල් මර මර හිටියා. සපතේරුගෙ මේ ලිපියත් එක්ක ඔන්න වැඩේ පටාන් ගත්තා.

ඊළඟ කොටස