ජේසුස් වහන්සේගේ උත්ථානය

නත්තල් කාලෙ කොහොමද මේ ජේසුස් වහන්සේගේ උත්ථානයක් ගැන කතා කරන්නේ කියලා හිතෙනවද මන්දා? මේක නත්තල් කාලෙ වෙනුවෙන් ලියවෙන ලිපියක් නම් නෙමෙයි. මතකද මම ජේසුස් වහන්සේගේ ජීවිත කතාව මුල ඉඳලම කියාගෙන කියාගෙන ආවා.

මුලින්ම කිව්වෙ ජේසුස් වහන්සේ ගවමඩුවක ඉපදිච්ච හැටිනෙ. ඒ විස්තරේ මෙතනින් බලන්න. ඊළඟට කිව්වෙ උන් වහන්සේ බෞතීස්ම ස්නාපනය ලබලා ප්‍රසිද්ධ ජීවිතය පටන්ගත්තු හැටි. ඒ ටික ඔක්කොම මෙතනින්. ඊළඟට ගෝළයන් තෝරාගැනීම, ප්‍රාතිහාර්‍යය, උපමා කතා ගැන අපි කතා කළා මෙන්න මෙහෙම. ඊටත් පස්සෙ එදා ජුදා සමාජය ගැන කතාකරලා ජේසුස් වහන්සේ රජෙක් වගේ ජෙරුසලමට ආපු හැටි කිව්වා. මතකද? ඊළඟ කොටසෙදි කියවුනේ අන්තිම රාත්‍රී භෝජනය දවසෙ වෙච්ච සිද්ධීන් ටික. මෙතනින් ඒ ලිපියත් බැලුවෑකි. අන්තිමටම මම කිව්වෙ ජේසුස් වහන්සේ කුරුස ගසේදි දිවිපිදුව හැටි. එතනදී ලිපි දෙකක්ම ලියවුනා. පළමු ලිපිය දෙවන ලිපිය

ඉතින් අද කියන්න යන්නේ එතනින් එහාට වෙච්ච ටික. ඊට අමතරව පාඨකයෝ කීපදෙනෙක් කලින් ලිපියේදී අහපු ප්‍රශ්න කීපයකටත් උත්තර දෙන්න තියෙනවා.

----------------------------------------

අද කතාව ආරම්භ වෙන්නේ ජේසුස් වහන්සේගේ මරණයෙන් දින තුනකට පසුව. ඒ කියන්නේ සබත් දිනයට පසුදින උදෑසන. තව ටිකක් පැහැදිලි කරනවානම් ජේසුස් වහන්සේ මියගියේ සිකුරාදා හවසකනෙ. ජුදයෝ තමන්ගේ සබත් දවස හෙවත් දෙවියන්ට කැපකරපු දිනය සමරන්නේ සෙනසුරාදා. දැන් මම මේ කතාව පටන්ගන්නේ ඉරිදා උදේ. පැහැදිලියිනෙ.

ජේසුස් වහන්සේ මිය යන මොහොතේ සබත් දිනය ආරම්භ වෙමින් පැවති නිසා නිසි පරිදි අවමඟුල් චාරිත්‍ර කිරීමට ඉඩක් ලැබුනේ නෑ. කලින් ලිපියේදී සඳහන් කරපු විදිහට සිරුර තාවකාලිකව රෙදි කඩකින් වසා තැබුවේ සබත් දිනයෙන් පසු චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර ඉටු කරන අදහසින්. ඒ නිසා මග්දලාවේ මරියාත් (Mary Magdalene) තවත් කාන්තාවන් කිහිපදෙනෙකුත් අවශ්‍ය කළමනා, සුවඳ ද්‍රව්‍ය රැගෙන උදෑසනින්ම ගල්ලෙන වෙත පැමිණුනා.

උන් වහන්සේ මෙහි නැත.

නමුත් ඔවුන්ට දැකගන්නට ලැබුනේ ජේසුස් වහන්සේ තැන්පත් කළ ලෙනෙහි දොර කවුරුන් විසින් හෝ ඇර දමා ඇති බවයි. මුරට සිටි සෙබළුන්ද දකින්නට සිටියේ නෑ. ඔවුන් ගල්ලෙනට ඇතුළු වූ විට ජේසුස් වහන්සේගේ ශරීරය තැබූ කුටිය හිස්වෙලායි තිබුණෙ. උන් වහන්සේව එතූ රෙදි කැබැල්ල පමණක් ඉතිරිව තිබිණි.

තුෂ්නිම්භූතව වටපිට බලද්දී හදිසියේම ඔවුන්ට දකින්නට ලැබුනේ දේවදූතයන් දෙදෙනෙක් කුටිය තුළට වී තමන් දෙස බලා සිටින ආකාරයයි. මේ දර්ශනයෙන් කාන්තාවන් බියට පත්වෙනවා. "ජීවමාන තැනන් වහන්සේ මළවුන් අතර සොයන්නේ මන්ද? උන් වහන්සේ මෙහි නැත. උන් වහන්සේ උත්ථාන වූ සේක. මරණින් තුන්වෙනිදින උන් වහන්සේ නැවත නැගිටින බව ගලීලයේදී පැවසූ අයුරු සිහිකරගන්න" යි දේවදූතයෝ ඔවුන් අස්වසනවා.

කාන්තාවන් පෙරළා දුවගෙන එන්නේ ජේසුස් වහන්සේගේ ගෝළයන් සොයාගෙන. අතරමගදී මරිය මග්දලේනාට මනුස්සයෙක් හමුවෙනවා. "ස්ත්‍රිය, ඔබ හඬන්නේ මන්ද? ඔබ කවරෙකු සොයන්නෙහිද?" මිනිසා ඇයගෙන් විමසනවා.

ඈ හිතන්නෙ ඒ උයන්පල්ලා කියලා. "මහතාණෙනි, ඔබ උන් වහන්සේ ගෙන ගියා නම් කොතන තැන්පත් කළේදැයි කිව මැනව"

"මරියා" ජේසුස් වහන්සේ සුපුරුදු ලෙස ඇය අමතනවා. මරියා සමඟ කතාකොට තිබුනේ උයන්පල්ලා නොව ජේසුස් වහන්සේමයි. උන් වහන්සේ මේ බව ගෝළයන්ට දන්වන ලෙස ඉල්ලා සිටිනවා.

නමුත් ගෝළයෝ මෙය විශ්වාස කිරීමට පෙළඹෙන්නේ නෑ. කාන්තාවන් පිරිස මුලාවකට ලක්වී ඇති බව හෝ ඔවුන් හිතා මතා බොරු කියන බවයි ගෝළයෝ හිතන්නෙ. ඒත් පේදුරු ගල්ලෙනට දිවගොස් ජේසුස් වහන්සේගේ ශරීරය ලෙනෙහි නැතිබව තහවුරු කරගන්නවා.

ජුදයන්ගේ අවමඟුල් චාරිත්‍ර ගැන කියනවානම් ඔවුන් කෙනෙකු මියගොස් බව දැනගත්තු වහාම කරලා තියෙන්නෙ මළසිරුරෙ ඇසුත් කටත් ආවරණය කිරීම. ඉන්පසු මුළු සිරුරම උණුසුම් ජලයෙන් දෝවනය කළාලු. ඊටපස්සෙ කොණ්ඩ නියපොතු කපලා තෙල් ආලේප කළාලු. ඊටත් පස්සෙ තමයි මුළු සිරුරම ලිනන් පටි වලින් වෙලලා තියෙන්නෙ. හරියට ඊජිප්තුවෙ මමියක් වගේ. නමුත් ජුදා චාරිත්‍ර වලදී එම්බාම් කිරීමක් සිදුවෙලා නෑ. ඊජිප්තුවෙ වගේ සිරුරේ අභ්‍යන්තර අවයව ඉවත් කිරීමක් වෙලත් නෑ. පැය විසිහතරක් ඇතුළත අවමඟුල් කටයුතු සිදුකිරීම නිසා නිකන්ම රෙදි පටිවලින් වෙලීමයි සිදුවෙලා තියෙන්නෙ. මෙහෙම වෙලද්දි ඒ මැද්දට සුවඳ ද්‍රව්‍යය තබලා තියෙනවා. අගිල් (Myrrh) හා කෝමාරිකා (Aloes) තමයි සුවඳ ද්‍රව්‍යය විදිහට බහුලව භාවිතා වෙලා තියෙන්නෙ. වෙලපු සිරුර ලෙන ඇතුළෙ ගල් ඇඳක් මත අවුරුද්දක් විතර දිගා කරලා තිබ්බලු. මස් දියවෙලා ගියාට පස්සෙ ඇටකටු ටික අරන් වෙනම තැන්පත් කළා කියලත් සඳහන් වෙනවා.

පේනවා නේද මළ සිරුර ඔතලා තිබ්බ හැටි.

ඔය පැත්තෙන් දාලා තියෙන පින්තූරයේ තියෙන්නෙ ලාසරස්ව මරණින් නැගිටුවන සිද්ධිය. පේනවා නේද ජුදා මළ සිරුරක් ඔතලා තියෙන හැටි.

ජේසුස් වහන්සේගේ ශ්‍රී සළුවේ පිටපතක්

ඒ කියපු චාරිත්‍ර ටික කරන්න හිතාගෙන තමයි කාන්තාවො එන්නෙ. ඒත් සිරුර වෙනුවට ඔවුන්ට හමුවෙන්නෙ ජේසුස් වහන්සේව ඔතපු රෙදිකඩ පමණයි. ඒ රෙදිකඩ දැන් 'ජේසුස් වහන්සේගේ ශ්‍රී සළුව' (Shroud of Turin) නමින් ජනතාවගේ ගෞරවයට ලක්වෙනවා. ශ්‍රී සළුව ගැන මම මෙතන විස්තර නොකරන්නෙ මෙතනින් ගියොත් ඒ පිළිබඳව සිංහලෙන් කියවන්න ඕගොල්ලන්ට පුළුවන් නිසා. කෙටියෙන් කියනවා නම් උන් වහන්සේගේ මුළු සිරුරම ඒ සළුවෙ සටහන් වෙලා තියෙනවා. ඒ ගැන පරීක්ෂණ කරපු විද්‍යාඥයෝ නම් කියන්නෙ තුවාල නිසා සිරුරෙන් ගැලූ ලේ නිසාත් හදිසියේ විශාල ශක්ති ධාරාවක් පතිතවීම නිසාත් මේ විදිහට සටහන් වන්නට ඇති බවයි. ශ්‍රී ලංකාවේ, නුවර අම්පිටියේ මොන්ටෙෆානෝ තාපසාරාමයට යන ඕනෑම කෙනෙකුට ශ්‍රී සළුවේ පිටපතක් නැරඹීමටත් ඒ පිළිබඳ දැනුවත් වීමටත් පුළුවන්. පාසල් ළමයි අධ්‍යාපන චාරිකා යනගමන් බලන තැනක් තමයි එතන.

මතකනෙ ජේසුස් වහන්සේ ජෙත්සෙමනි උයනෙදි අල්ලගත්ත ගමන්ම මැරුවත් උන් වහන්සේව අතාරින්නේ නෑ කිය කිය හිටපු ගෝළයන්ට වෙච්ච දේ. එවලෙ දුවලා හැංගුන ගෝළයෝ දවස් තුනක් ගතවෙලත් එළියට ඇවිත් තිබුනේ නෑ.

ඒ අතර ගෝළයින් දෙදෙනෙක් එදා සවස ජෙරුසලමෙන් කිලෝමීටර් 11ක් පමණ ඈතින් තිබූ එම්මාවුස් ගමට යමින් සිටියා. පසුගිය දින කිහිපයේදී සිදුවූ සිදුවීම් ගැන සාකච්ඡා කරමින් යද්දී තවත් මඟියෙක් ඔවුන්ට එකතු වෙනවා. "ඔබලා තර්ක කරමින් යන්නේ කුමන කාරණා ගැනද?" අමුත්තාගෙන් ප්‍රශ්නයක්.

"පහුගිය දවස්වල ජෙරුසලමේ වෙච්චි දේවල් නොදන්න එකම අමුත්තා ඔබ වෙන්නැති"

"ඒ මොන කාරණාද?"

අපි කතා කරේ නාසරෙත්හි ජේසුස් වහන්සේ ගැන

"අපි කතා කරේ නාසරෙත්හි ජේසුස් වහන්සේ ගැන. එතුමා බලසම්පන්න දිවැසිවරයෙක්ව හිටියා. බොහෝම ප්‍රසිද්ධයි. ඒත් දවස් දෙකකට කලින් නායක පූජකයන්ගෙන් මරණ දන්ඩනය ලැබුවා. අද කාන්තාවො පිරිසක් කියනවා එතුමා මරණින් නැගිටලාලු. අපි ඒ ගැනයි කතා කළේ"

ඒ අමුත්තා ජේසුස් වහන්සේ ගැන පරණ ගිවිසුමේ සඳහන් දේ ඔවුන්ට පැහැදිලි කරන්ට උනා. තමුන්ගේම ස්වාමියා ගැන වෙනත් අයෙකු කියන විස්තර අසමින් ගිය ඔවුන්ට නොදැනීම රාත්‍රිය ළඟාවී තිබුණා. නවාතැන් ගැනීමට කාලය එළඹ තිබුණා.

අමුත්තා සමුගෙන යාමට සූදානම් වුවත් ගෝළයෝ නෙමෙයි ඊට ඉඩදෙන්නෙ. තමුන් එක්ක නවාතැන් ගැනීමට ඔවුන් අමුත්තාට පෙරත්ත කරනවා. අවසානයේදී අමුත්තා ඔවුන් සමඟ නවාතැන් ගන්නවා.

කෑමට ඉඳගෙන රොටිත් වයිනුත් ගෙන එදා ජේසුස් වහන්සේ අන්තිම රාත්‍රී භෝජනයේදී බෙදා දුන් ලෙස බෙදා දුන්පසුයි ඔවුන් ඒ අමුත්තා ජේසුස් වහන්සේ බව අඳුනාගන්නෙ. නවාතැන් ගැනීම පසෙක දමා ගෝළයෝ දෙදෙනා එවලේම ආපසු පිටත් වෙන්නෙ අනිත් ගෝළයින්ටත් මේ බව දන්වන්න.

"මාගේ ස්වාමිනී, මාගේ දෙවියනී"

ජේසුස් වහන්සේව හමුවීමේ පුවත ගෝළයන් අතර පැතිර ගියා. පහුවදා හවස ගෝළයෝ දොරවල් වසාගෙන රහසින් මේ ගැන කතා කරමින් සිටිනවිට "ඔබට ශාන්තිය වේවා"යි ජේසුස් වහන්සේ ඔවුන් මධ්‍යයේ පෙනී සිටිනවා.

ඒත් ගෝළයෝ ඒ අවතාරයක් යයි සිතා බයේ ලංවෙන්නෙ නෑ. "ඔබලා බය වෙන්නේ ඇයි? මා ස්පර්ශ කර බලන්න. ඔබට වගේම ඇටමස් සහිත සිරුරක් මට ඇත. මම අවතාරයක් නොවෙමි ". එහෙත් ඔවුන් මෙය විශ්වාස කළයුත්තක්ද? නොකළයුත්තක්ද? සිතමින් සිටිද්දී උන් වහන්සේ ඔවුන්ගෙන් ආහාරයක් ඉල්ලාගෙන එය අනුභව කර තමුන් අවතාරයක් නොවන බව පෙන්වනවා.

නමුත් එතන නොසිටි තෝමස් ගෝළයාට සෙස්සෝ සිද්ධිය කිව්වත් පිළිගන්නෙ නෑ. "උන් වහන්සේගේ කැළැල් වල ඇඟිල්ල දමා බලනතුරු විශ්වාස නොකරමි" තෝමස් පිළිතුරු දෙනවා.

ටික දිනකට පසු තෝමස් සිටිනා වෙලේක පැමිණෙන උන් වහන්සේ තම කැළැල් තෝමස්ට පානවා. තෝමස් "මාගේ ස්වාමිනී, මාගේ දෙවියනී" කියමින් වැඳ වැටෙන්නෙ තමුන් ගැන, තම අවිශ්වාසය ගැන පසුතැවෙමින්.

ජේසුස් වහන්සේගේ ස්වර්ගාරෝහණය

මෙසේ ජේසුස් වහන්සේ දින හතළිහක් තිස්සේ විටින් විට දර්ශනය වෙමින් තමුන්ගෙන් පසු තම කාර්‍යය ඉදිරියට ගෙන යෑමට ගෝළයන් සූදානම් කරනවා. අන්තිමේදී බෙතානිය දක්වා ඔවුන් කැඳවාගෙන ගොස් ඔවුන්ට අත් ඔසවා ආශිර්වාද කරනවා. එසේ කරද්දීම උන් වහන්සේ ස්වර්ගයට එසවෙනවා. මේ සිද්ධිය ජේසුස් වහන්සේගේ ස්වර්ගාරෝහණය (Ascension of Jesus) නමින් හැඳින්වෙනවා. අවුරුදු තිස්තුනාමාරකට පෙර ගවහලෙන් පටන්ගත් උන් වහන්සේගේ මිනිස් ජීවිතය එතනින් අවසාන වෙනවා. ගෝළයෝ ජෙරුසලමට හැරී එනවා.

ජේසුස් වහන්සේ ස්වර්ගාරෝහණය වූ ස්ථානයේ අද වන විට කුඩා දෙව්මැඳුරක් ඉදිකොට තිබෙනවා.

ජේසුස් වහන්සේගේ ස්වර්ගාරෝහණය වූ ස්ථානය

මම 'පොරොන්දු වූ දේශය කරා' කතාමාලාවෙදි කිව්ව විදිහට ඊශ්‍රායෙල් ජාතිකයෝ පාස්කුව (Passover) විදිහට සමරන්නෙ ඊජිප්තුවේ වහල් කමින් මිදිලා රතු මුහුදෙන් එගොඩ වීම. ජේසුස් වහන්සේගේ උත්ථානය සිදුවූයේත් පාස්කු උත්සව දිනයකදීමයි. එය නව ගිවිසුමේ පාස්කුව ලෙස කිතුනුවන් විසින් සමරනු ලබනවා. එහිදී ගැළවුම්කාරයා මඟින් පාපයෙන් මිදී එතෙර වීම සිහිපත් කෙරෙනවා.

කිතුනුවන් ජේසුස් වහන්සේගේ උත්ථානය සැමරීම ආරම්භ කරන්නේ මහ සිකුරාදායින් පසුව එළඹෙන සෙනසුරාදා හිරු බැසයාමෙන් පසුව. මතක ඇතිනෙ ජුදෙව්වන්ගෙ අලුත් දිනයක් ඇරඹෙන්නෙ හිරු බැසයාමත් එක්ක බව. මතක නැත්නම් ජුදයින්ගේ කැලැන්ඩරේ බලන්නකෝ. පොඩිකාලෙ මට තිබ්බ ප්‍රශ්නයක් තමයි ජේසුස් වහන්සේ මරණින් තුන් වන දින උත්ථාන උනානම් ඒක පහුවෙනිදා රෑ සමරන්නෙ ඇයි කියන එක. දැන් දන්නවා උත්තරේ.

ජේසුස් වහන්සේ මිය ගියේ සිකුරාදා ඉර බහින්න කලින් - පළමු දිනය
සිකුරාදා හවස ඉඳන් සෙනසුරාදා හවස වෙනකන් - දෙවන දිනය
සෙනසුරාදා ඉර බැස්සට පස්සෙ - තෙවන දිනය

දේවස්ථානයේ තබා ඇති ප්‍රධාන ඉටිපහන

ආලේලුයියා සෙනසුරාදා නමින් හඳුන්වන එදාට පැරණි ගිවිසුමේ පාස්කුවත් නව ගිවිසුමේ පාස්කුවත් දෙකම සමරනු ලබනවා. ඒ කිව්වෙ ඊශ්‍රායෙල් ජනතාව රතු මුහුදෙන් එතෙර වීමත් ජේසුස් වහන්සේගේ උත්ථානයත් දෙකම සිහිපත් කෙරෙනවා.අලුත්වීමක් සංකේතවත් කරමින් ගින්දරද ජලයද ආසිරි ගන්වනු ලබනවා.

ජලය ආසිරි ගැන්වීම

කිතුනුවන් මේ නව ගින්දරෙන් ආසිරි ගැන්වුනු ඉටිපහනුත් ජලයත් වසර පුරාම නිවෙස්වල තබාගන්නවා. අකුණු ගසන විට පාස්කු ඉටිපහන් දල්වා තැබීමෙන් ආරක්ෂාව ලැබෙන බව පාරම්පරිකව පැවත එන විශ්වාසයක්. එමෙන්ම රෝගියෙකුට ආසිරි ගැන්වූ ජලය පානයෙන් සහනයක් ලැබෙනබවත් විශ්වාස කෙරෙනවා. කිතුනුවන්ගේ ප්‍රධානතම හා උතුම්ම උත්සවය වන්නේත් පාස්කු මංගල්‍යයි.

මෙතෙක් කලක් කියූ ජේසුස් වහන්සේගේ ජීවිත කතාව නිම කරන්න කලින් පාඨක ප්‍රශ්න කීපයකට පිළිතුරු දෙන්නත් තියෙනවා. ඒ ටිකට ඊළඟ ලිපිය යොදාගත්තාට තරහා නෑ නේද?

මූලාශ්‍ර :

• http://rsc.byu.edu/archived/%E2%80%9Cbehold-lamb-god%E2%80%9D-easter-celebration/12-jesus-and-ossuaries-first-century-jewish-burial-pra
• http://voices.yahoo.com/the-history-burial-jesus-265278.html?cat=34
• http://graceandknowledge.faithweb.com/evans.html
• https://www.christiancourier.com/articles/825-funeral-customs-past-and-present