මිදීම..... පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (11 කොටස)

මෙතෙක් කතාව :-

පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (1 කොටස)       පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (6 කොටස)

පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (2 කොටස)       පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (7 කොටස)

පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (3 කොටස)       පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (8 කොටස)
පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (4 කොටස)       පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (9 කොටස)
පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (5 කොටස)       පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (10 කොටස)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

උගේ ලේ ගෙදර උළුවස්සෙ තවරන්න

 ඉස්සෙල්ලා කොටසෙ අන්තිමට සියල්ල එපාවෙලා හිටපු මෝසෙස්ට දෙවියන් වහන්සේ කතා කළ හැටි මතකයිනෙ. අර දෙවියන් වහන්සේ කිව්වෙ "අද රෑ තමයි රෑ" කියලා. ඊටපස්සෙ දෙවියන් වහන්සේ මෙහෙම කියනවා. "මෝසෙස් අද රෑ මම මුළු ඉශ්‍රායෙල් ජනතාවම වහල්කමින් ගලවාගන්නම්. මෙතෙක් කලක් වහල්කමින් හිරවී හිටපු ජනතාව අද නිදහස ලබාවි. මම ඔබලාව ගලවා ගත්තු රෑ ඒ කියන්නෙ අද රෑ ඔබලා කවදාවත් අමතක නොකළ යුතුයි. ඔබලාගේ දරු මුණුබුරන්ට මා ඔබ ගලවාගත් හැටි උගන්වා සඳහටම මා වෙනුවෙන් උත්සව පැවැත්විය යුතුයි. සෑම අවුරුද්දකදීම අවුරුද්දක් වයසැති පිරිමි බැටළු පැටවෙකු මරා උගේ ලේ ගෙදර උළුවස්සෙ තවරන්න ඕනෙ. ඊටපස්සෙ බැටළු මස් මදගින්නේ පුලුස්සා නුමුහුන් රොටිත් තිත්ත පලාත් සමග අනුභව කරන්න ඕනෙ. කිසිම දෙයක් උදේ වෙනකන් ඉතුරු කරන්න එපා. ඒවගේම ඔබලා මිසරයෙන් පිටවෙන්නේ හදිස්සියේ බැවින් එය සිහිවීමට මේ කෑම කන්න ඕනෙ හොඳ ඇඳුමකින් සැරසිලා, ඉඟපටිය බැඳගෙන, පාවහන් පැළඳගෙන සැරයටියත් අතට අරගෙනයි. ඒවගේම හදිස්සියෙන් ලහි ලහියෙ කන්න ඕන. මේ විදිහට මිසරයෙන් ගැලවී ඒම සඳහටම සිහිකළ යුතුයි. ඊළඟට සෑම අවුරුද්දකම මේ කාලයේ දින හතක්ම ඔබලා අනුභව කළ යුත්තේ මුහුන් නොදැමූ රොටියි. මොකද අද රෑ අනන පිටි පිපෙන්න කලින් ඔබලාට මිසරයෙන් පිටවෙන්න වෙනවා. "

මෝසෙස් සෙනඟ වෙත මේ පණිවිඩය රැගෙන යනවා. දෙවියන් වහන්සේගේ නියමය පරිදි අද රාත්‍රියේ ගැලවීම ලැබෙන බව ජනතාවට දන්වනවා. ජනතාවත් මේ මොහොතේදී මෝසෙස්ගේ කීමට එකඟවෙලා ඔහු කියන දේවල්වලට ඇහුම්කන් දෙනවා. ඒවගේම ඉශ්‍රායෙල්වරු තම අසල්වාසී මිසර වැසියන්ගෙන් රන් රිදී ආභරණ ඉල්ලා ගන්නවා. මේ විදිහට රන් රිදී ආභරණ ලබාගැනීමට නියමවෙන්නෙ මෙතරම් කලක් කළ වහල්කමට හිලව් වශයෙන්. ඉන්පසු මෝසෙස් පාරාවෝගේ මාළිගාවට යනවා අනතුරු අඟවන්න. "රජතුමෙනි, ඔබ අපව තවත් හිරකරගෙන ඉන්නවානම් අද රෑ මිසරයේ සිටින් හැම කුළුඳුලෙක්ම මැරේවි. ඔබගේ කුළුඳුල් පුතාගේ ඉඳලා මිසර ජාතික වහලාගේ කුළුඳුල් පුතා දක්වාත් මිසර වාසීන්ට අයිති සතුන්ගේ කුළුඳුල් පැටවුනුත් මැරේවි." නමුත් පාරාවෝ සුපුරුදු පරිදි අවසර දෙන්නේ නෑ. මෝසෙස් තරහෙන් පුපුරමින් ආපසු එනවා.

එදා දවස ගෙවිලා ටිකෙන් ටික අඳුර වැටෙනවා. ඉශ්‍රායෙල් ජනතාව බලාපොරොත්තු දල්වාගෙන සියල්ල සූදානමින්. කෙමෙන් කෙමෙන් අඳුර වැටී පහන් එකින් එක දැල්වෙන අවස්ථාව වෙනකොට ඔවුන් සපයාගත්තු බැටළු පැටවාව මරනවා. ඉන්පසු බැටළු ලේ අරන් මෝසෙස් කියපු විදිහට උළුවස්සෙ ආලේප කරනවා. ඉන්පස්සෙ දෙවියන් වහන්සේ උපදෙස් දුන් පරිදි ගෙවල් ඇතුලට වෙලා නිහඬව ඉන්නවා. 

මිසර වැසියන් සියලුම දෙනාගෙ කුළුඳුලන් මැරිලා

සියල්ල නිසලයි. මධ්‍යම රාත්‍රිය එළඹෙනවා. ටිකකින් දේව දූතයෝ මිසරය පුරා ගමන් කරන්න පටන් ගන්නවා. ඔවුන්ට පැවරී ඇත්තෙ මිසරයේ සිටින සියළු කුළුඳුලන් වැනසීම. නමුත් උළුවස්සේ බැටළු ලේ ඇති ගෙවල්වලට ඇතුල්වෙන්න තහනම්. ඒ නිසා ඉශ්‍රායෙල් ජනතාවට හානියක් වන්නේ නෑ. දේව දූතයෝ ලේ සළකුණින් ඉශ්‍රායෙල් ගෙවල් හඳුනාගෙන ඒවා මඟහැර යමින් අනෙක් ගෙවල්වල කුළුඳුලන්ට පහර දෙනවා.

සතුන්ගේත් කුළුඳුලන් මැරිලා

මොහොතකින් කවුදෝ මර ලතෝනි දෙන හඬක් නිහඬ බව බිඳිමින් පැතිරෙනවා. ටිකකින් එය හඬවල් දෙකක් වෙනවා ටිකකින් තුනක් වෙනවා. මේ විදිහට හැම මිසර ගෙදරකින්ම මර ලතෝනි ඇහිලා මුළු මිසරයම මළගෙයක් වෙන්න වැඩි වෙලා ගතවෙන්නේ නෑ.  මිසර වැසියන් සියලුම දෙනාගෙ කුළුඳුලන් මැරිලා. මිසර වැසියන්ගේ සතුන්ගේත් කුළුඳුලන් මැරිලා. පාරාවෝ නැගිටිද්දි ඔහුගේ කුළුඳුල් පුතත් මැරිලා. මේ විනාශයත් එක්ක මුළු මිසරයම කැළඹෙද්දි ඒ රෑම සෙබළු ඇවිත් මෝසෙස්වත් ආරොන්වත් කුදලාගෙන යනවා. 

දැන්මම අපට වද නොදී මිසරයෙන් පලයල්ලා

ඔවුන් නැවතත් පාරාවෝ ඉදිරිපිට "සියලුම ඉශ්‍රායෙල් ජනයාවත් ඔවුන්ගේ එළු බැටළු පට්ටිත් අරන් දැන්මම අපට වද නොදී මිසරයෙන් පලයල්ලා. එක මොහොතක් ඉන්න එපා. උඹලා තවත් මෙහෙ හිටියොත් අපිත් මැරේවි." පාරාවෝ සියලු ඉශ්‍රායෙල් ජනයා මිසරයෙන් නෙරපා දමනවා.  මේ අණින් ඉශ්‍රායෙල් ජනයා ලහි ලහියේ මිසරයෙන් පිටවෙනවා. මේ වෙනකොට ඔවුන් අනලා තිබ්බ පිටි පිපිලාවත් නෑ. ඉතින් හදිසියේ මේ නොපිපිච්ච පිටිගුලිත් අරන් තමයි ඔවුන් එළියට බහින්නෙ.

මතකනෙ ජාකොබුත් ඔහුගේ පුතුනුත් මිසරයට ආපු හැටි. එතකොට හිටියෙ පිරිමි හැත්තෑවයි. ඒත් දැන් මිසරයෙන් පිටවෙලා යන පිරිසෙ පිරිමි විතරක් හයලක්ෂයක් විතර ඉන්නවා. ජාකොබ්ගේ පැමිණීමෙන් අවුරුදු 430ක් ගතවෙලා මේ වෙනකොට.  පිරිමි හයලක්ෂයක් එතකොට ළමයි ගැහැණු කී ලක්ෂයක් ඉන්න ඇතිද? මේ විදිහට අති විශාල පිරිසක් මිසරයේ රාමසෙස් වලින් පිටත්වෙලා සුක්කොත් නගරයට පැමිණෙනවා. ඒ එද්දි ජෝසප්ගේ ඉල්ලීම විදිහට ඔහුගෙ ඇටකටුත් රැගෙන එනවා.

මේ විදිහට  මිසරයෙන් එළියට පැමිණීම සිහිකරන්න තමයි ජුදා ජනතාව අදටත් පාස්කු උත්සවය පවත්වන්නෙ. ඒ වගේම නොපිපුණු පිටිවලින් රොටී කන්න සිදුවීම සිහිකරන්න තමයි දවස් හතක් තිස්සෙ නුමුහුන් රොටී මංගල්‍යය පවත්වන්නෙ.

අවුරුදු දහස් ගණනකට පසු පාස්කුව සමරන ජේසුස් වහන්සේ

වළාටැඹක් විදිහට

 මේ විදිහට මිසර දේශයෙන් පිටවෙච්ච ඉශ්‍රායෙල් ජනතාවට පොරොන්දු වූ දේශය දක්වා මඟ පෙන්වන්නේ දෙවියන් වහන්සේමයි. දවල් කාලයේ ඔවුන්ට පෙරටුව වළාටැඹක් විදිහටත් රාත්‍රී කාලයේදී ගිනිටැඹක් විදිහටත් දෙවියන් වහන්සේ ඔවුන්ට පෙරටුව ගමන් කරනවා. වළාටැඹ හෝ ගිනිටැඹ යම්තැනක නැවතුනාම ඔවුන් එතැන කඳවුරු බැඳ ගන්නවා. 

ගිනිටැඹක් විදිහට

මේ කතාවෙ කලින් කොටස් කිහිපයකම මිසරයත් කානාන්දේශයත් අතර ගමන් යෙදුනානෙ. ජෝසප් මිසරයට ඒමත් ඔහුගේ සහෝදරයෝ මිසරයට ඒමත් ඕගොල්ලන්ට මතක ඇති. ඒ ගමන්වලට ගතවුනේ සුළු කාලයයිනෙ. ඒත් විදේශිකයන්ගේ රටවල් මැදින් ඇති මේ මාර්ගයේ මේසා විශාල ජනතාවක් යද්දි ප්‍රශ්න ඇතිවෙන්න පුලුවන්. සටන් ඇතිවෙන්න පුලුවන්. එම නිසා ඒවාට බයවන ඉශ්‍රායෙල්වරු නැවත මිසරයට යන්න පුලුවන්. ඒක නිසා දෙවියන් වහන්සේ මේ ජනතාව අන් රටවල් මැදින් ගෙන යන්නේ නෑ. ඔවුන්ව කාන්තාරය හරහා ගෙනයාමට තීරණය කරනවා.

කිහිපදිනක් ගමනේ යෙදුන ජනතාව රතු මුහුද අසල කඳවුරු බැඳගන්නවා. මේ අතර මිසරයේ පාරාවෝගේ ඇමති මණ්ඩලය රැස් වෙනවා. "මිසර වාසීන් යැවීමෙන් අපි කළේ මෝඩ වැඩක්"

"ඔව්.. අපිට අඩුමුදලට ලැබුනු වහලුන් නැතිවුනා. අපි පටන් ගත්තු වැඩ නවතීවි"

"එහෙනම් ගිහිල්ලා උන්ව අල්ලාගෙන එමු."  පාරාවෝ තමුන්ගෙ හමුදා ඉශ්‍රායෙල් ජනයා පසුපස එවනවා. 

තමන් පසුපස හමුදාවක් පැමිණන බව නොදත් ඉශ්‍රායෙල් ජනතාව රතු මුහුද ගාවට වෙලා නිදහසේ ප්‍රීතිය භුක්ති විඳිමින් ඉන්නකොට කාන්තාරයේ ඈතින් දූලි වළාවක් මතුවෙනවා ඔවුන්ට පේනවා. "මොකක්ද අර දූවිලි වලාව කුණාටුවක්ද?"

"මට නම් පේන්නෙ කවුරුහරි කට්ටියක් වේගයෙන් මේ පැත්තට එනවා වගේ"

බැසයන හිරුගේ රශ්මියෙන් දිලිසෙන පාරාවෝගේ හමුදාවෙ සන්නාහ සන්නද්ධ රථ හඳුනාගන්න වැඩිවෙලා යන්නේ නෑ. "ඒ පාරාවෝගේ හමුදාව. උන් අපිව අල්ලන්න එනවා" එකෙක් කෑ මොර දෙනවා. පිරිස බයෙන් කෑමොරදෙන්ඩ පටන් ගන්නවා.  පිරිසෙන් සමහරු තරහින් පුපුරමින් මෝසෙස් ළඟට යනවා.

"කාන්තාරයට ගෙනත් අපිව මරන්නෙ මිසරයේ මිනීවලවල් නැති හින්දද?"

"අපි පාඩුවෙ වහල්කම් කරන් ඉන්නම් කිව්වෙ ඕක තමයි. විහින් මැරෙනවට වඩා ඒක හොඳයි."

"දැන් ඉතින් මේ පාළු කාන්තාරෙ මැරියල්ලකො"

මෝසෙස්ට දිගින් දිගටම දෝෂාරෝපණ. බලා ඉන්න බැරිතැන අන්තිමේදි මෝසෙස් කට අරිනවා. "බය නොවී හිටපල්ලා මිනිස්සුනේ. මෙච්චර දේවල් කරලා උඹලව මිසරයෙන් ගෙනාපු දෙවියන් වහන්සේව උඹලට විශ්වාස නැද්ද?. උන් වහන්සේ උඹලට නිකම්ම මැරෙන්න දේවිද? "

මැදින් වියළි බිමක් මතුවෙනවා

මෝසෙස් දෙවියන්වහන්සේට මොරගහනවා. "මෝසෙස්, මට මොරගහන්නෙ මොකද? ජනතාවට ඉස්සරහට යන්ඩ කියන්න. ඔබගේ සැරයටිය මූදට දික්කරන්න. එතකොට මූද දෙබෑ වේවි. ඒ පාරෙන් ජනතාව එගොඩ කරවන්න"

දෙවියන් වහන්සේගේ වලාටැඹ ඉශ්‍රායෙල් ජනතාවත් පාරාවෝගේ හමුදාවත් අතරට පැමිණෙනවා. ඒ නිසා පාරාවෝ හමුදාවේ ගමන පමා වෙනවා. මෝසෙස් තමුන්ගේ සැරයටිය මුහුද දෙසට යොමුකිරීමත් එක්ක මුහුදු ජලය දෙබෑ වෙනවා. මැදින් වියළි බිමක් මතුවෙනවා. තාප්ප දෙකක් වගේ දෙපසින් තියෙන වතුර කඳ මැදින් මුළු ඉශ්‍රායෙල් ජනතාවත් ඔවුන්ගේ එළු බැටළු ගව පට්ටිත් ගමන් කරනවා. කාටවත් කිසිම හානියක් වෙන්නේ නෑ.

ඔහුගේ හැරමිටිය මුහුදට දිගු කිරීමත් සමඟ

පලායන ඉශ්‍රායෙල් ජනයා පසුපස පැමිණි පාරාවෝගේ හමුදාද මුහුද මැදින්ම ගමන් කරනවා.  ඒත් මඟදී ඔවුන්ගේ රථ රෝද අක්‍රීයවෙන්න පටන්ගන්නවා. "වැඩේ හරියන්නෙ නෑ. ඉශ්‍රායෙලුන්ගේ දෙවියෝ ඔවුන්ට උදව් කරන පාටයි. අපි පණ බේරාගෙන ආපහු යමු." ඔවුන් ලුහුබැඳීම අතහරින්න තීරණය කරනවා. එහෙත් ප්‍රමාද වැඩී.  මෝසෙස් එගොඩ සිට නැවත ඔහුගේ හැරමිටිය මුහුදට දිගු කිරීමත් සමඟ ජලය ආපසු ගලනවා. මුළු ඊජීප්තු හමුදාවම මුහුදට බිලිවෙනවා. ඉශ්‍රායෙලුන් බේරෙනවා.

මුළු ඊජීප්තු හමුදාවම මුහුදට බිලිවෙනවා

වටින් ගොඩින් එළියවැටෙද්දි වෙරළේ හැමතැනම මිසරසෙබළුන්ගේ මළමිනී.  පහුගිය රාත්‍රියේ දෙවියන් වහන්සේ පුදුමසහගත විදිහට තමන් ගලවාගත් ආකාරය නිසා ඔවුන් හොඳටම බයවෙලායි ඉන්නෙ. ඔවුන් තමුන්ගෙ හිතේ දෙවියන් ගැන ලොකු භක්තියක් ඇතිකරගන්නවා වගේම තමුන් වෙනුවෙන් මැදිහත්වූ දෙවියන් වහන්සේගේ නියෝජිත මෝසෙස් ගැනත් විශ්වාසයක් ඇති කරගන්නවා. ඒ වගේම ඔවුන් සතුටින් ඉපිලෙමින් නටමින් වයමින් උත්සව පවත්වනවා. කිහිපදිනක සැණකෙළි අවසානයේ ඔවුන් යලිත් ගමන් අරඹනවා තමුන්ට පොරොන්දු වූ දේශයට.

රතු මුහුද තරණයෙන් පස්සෙ ජනතාව ඇතුළුවෙන්නෙ ෂූර් නම් කාන්තාරයට. ඔවුන් රැස් කරගත් වතුර හිඟවේගන යනවා.  මේ කාන්තාරය හරහා දින තුනක් ගමන් කළත් ඔවුන්ට ජලය ලැබෙන්නේ නෑ. අවසානයට පුරවාගත් වතුරත් මේ වෙනකොට ඉවරවෙන්න ඇවිල්ලා. ජල හිඟයෙන් මලානික වෙච්ච ජනතාව හිමින් හිමින් ඉදිරියට යනවා. ඔවුන්ගේ වාසනාවට 'මාරා' නම් ස්ථානයේදි ජල උල්පතක් හමුවෙනවා. "අන්න අතන වතුර තියෙනවා"

ඉශ්‍රායෙල් සෙනඟ වතුර වලට පොරකනවා. ඒත් වතුර බීපු මිනිස්සු නැගිටින්නෙ කෙළගහමින්. "මේවා ලුණුරහයි. කටේ තියන්න බෑ"

"අපි බොන්නේ මොනවද මිනිහෝ?"

"උඹ අපිව වතුර නැතුව මරන්නද ගෙනාවෙ?"

මෝසෙස් දෙවියන් වහන්සේට කතාකරනවා. "ස්වාමිනී, ඔබගේ ජනතාවට බීමට ජලය නෑ"

මෝසෙස් අර පේන ගස දිය උල්පතට දමන්න

"මෝසෙස් අර පේන ගස දිය උල්පතට දමන්න. එතකොට වතුර බොන්න පුලුවන් වේවි." ගස වතුරට දැමීමත් සමඟ වතුර බීමට හැකි තත්වයට පත්වෙනවා. තමුන්ට අවශ්‍යය තරම් ජලය ලබාගත් ඉශ්‍රායෙල්වරු ඉන්පසු හමුවන 'ඒලීම්' නම් ක්ෂේමභූමියේ ටික කලක් නවතිනවා.

ඒලීම් වලින් ගමන් අරඹලා ටිකදිනකින්ම ඔවුන් 'සීන් ' කාන්තාරයේ.  මේ වෙනකොට ඉශ්‍රායෙල්වරුන්ගේ කෑම ඉවර වෙන්න පටන් අරන්. එකිනෙකා කෑම ගැන කතාවෙනවා. "මතකද මිසරෙ තිබුණු මස් වළං?"

"ඔව්. එහෙ හිටියානම් අපිට ඒවා ළඟ වාඩිවෙලා කෑම කන්න තිබුණා"

"දැන් ඉතින් මොන කෑමද? හෙට අනිද්දට බඩගින්නෙම මැරන්ඩයි වෙන්නෙ"

දෙවියන් වහන්සේ මෝසෙස්ට කතා කරනවා. "මෝසෙස්, මිනිස්සු කෑම නෑ කියලා කුටු කුටු ගානවා නේද? මම උදේට අහසින් කෑම දෙන්නම්. හවසට මස් දෙන්නම්. ඒ මිනිස්සුන්ට තේරෙන්නේ නැද්ද මම දෙවියන් වහන්සේ කියලා"

මෝසෙසුත් ආරෝනුත් සෙනඟ මැදට යනවා. "උඹලා නම් මහ පුදුම මිනිස්සු. මෙච්චර දේවල් කරලා උඹලව බේරගත්තු දෙවියන් වහන්සේව විශ්වාස නොකරන්නේ ඇයි? කෑම නෑ කියලා කියෙව්වේ මොකද? අන්න දෙවියන් වහන්සේට ඒවා ඇහිලා. උඹලට කෑම දෙන්නම් කිව්වා. ඒත් තමුන්ට උවමනා තරමට විතරක් එකතු කරගනිල්ලා. මතක තියාගනිල්ලා. උඹලා එක එක දේවල් කියලා බනින්නෙ අපිට නෙවෙයි උඹලව පොරොන්දු වූ දේශයට ගෙනියන දෙවියන් වහන්සේට"

තමුන්ට ඇතිතරම් විතරක් එකතු කරගනිල්ලා

පහුවදා උදේ කඳවුරු භූමියම හිම වැනි දෙයකින් වැසී තිබුනා. කවදාවත් නොදැකපු මේ දේ ජනතාව තුළ ඇතිකළේ පුදුමයක්. "මෝසෙස්තුමෙනි, මේ මොනවාද?"

"ඒ දෙවියන් වහන්සේ උඹලාට දුන්නු කෑම. තමුන්ට ඇතිතරම් විතරක් එකතු කරගනිල්ලා" මිනිස්සු මේ කෑමට 'මන්නා' කියලා නම තිබ්බා. මන්නා කියන්නෙ කොත්තමල්ලි ඇට තරම්වෙච්ච සුදුපාට ඇට වර්ගයක්ලු. මී පැණි දාපු රොටී වගේ රහක්ලු එන්නෙ. මේ විදිහට උදේට වැටෙන මන්නා අව්ව තදවීමත් එක්කම දියවෙලා ගියාලු.

මන්නා කාලා බඩ පුරවගෙන හිටපු ජනතාව හවස්යාමේ අහසේ අමුතු දෙයක් දකිනවා. "අර මොකක්ද?"

"වළාකුලක් වගේ"

"වළාකුළු ඔච්චර වේගයෙන් එනවද? අනික මේ කාන්තාරෙ"

"අම්මෝ.." ඉශ්‍රායෙල් වැසියන්ගෙ ඇස් උඩ යනවා.

ඊළඟට...   

පෙර කොටස

ඊළඟ කොටස