අද රෑ තමයි රෑ.... පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (10 කොටස)

මෙතෙක් කතාව :-

පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (1 කොටස)       පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (6 කොටස)

පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (2 කොටස)       පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (7 කොටස)

පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (3 කොටස)       පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (8 කොටස)
පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (4 කොටස)       පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (9 කොටස)
පොරොන්දු වූ දේශය කරා.... (5 කොටස)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 කලින් ලිපියෙදි අපි දැනගත්තනෙ මෝසෙස්ට දෙවියන් වහන්සේ හමුවුන හැටි. ඒ වගේම දෙවියන් වහන්සේ පවරපු වැඩේ අදිමදි නොකර බොහොම උනන්දුවෙන් භාරගත්තු හැටිත්. ඉතින් අද කතාවෙ හැටියට මෝසෙස් තමුන්ගෙ බැටළුවන්ට තණ කවලා කාරිය හැන්දෑජාමේ ටිකෙන් ටික ගෙදරට කිට්ටුවෙනවා. ගෙදර කිව්වට ඉතින් මාමණ්ඩිගෙ ගේ. මතකනෙ මම කලින් කිව්වෙ මෝසෙස් බින්න බැහැපු හැටි. ඉතින් මෝසෙස් සත්තු ටික කොටුවට දාලා ඇඟපත එහෙම හෝදගෙන කෑම ටිකකුත් කාලා හිමීට මාමණ්ඩිට කිට්ටු කරනවා. "මාමෙ, මම මිසරයට ගිහින් මගේ නෑයො ටිකක් බලලා එන්නද?"

"මොකද මේ හදිස්සියෙ?"

"හදිස්සියක් නම් නෙමෙයි මාමෙ. කාලෙකින් ගියෙත් නෑනෙ. ඒකයි පොඩ්ඩක් ගිහින් එන්න හිතුවෙ"

"හොඳයි ගිහින් එන්න" මාමණ්ඩි ගමනට අවසර දෙනවා. ඒ අවසරයෙන් පහුවදා උදේම ඔහු මිසරය බලා පිටත් වෙනවා.

ආරොනුත් මෝසෙසුත් එකිනෙකා හමුවෙනවා.

මෝසෙස් මිසරයට එන අතර දෙවියන් වහන්සේ ආරොන් නම් මෝසෙස්ගේ ඥාති සොහොයුරෙකුට දර්ශනය වෙලා ඔහුව මෝසෙස් වෙත එවනවා. මිසර දේශසීමාවේදී ආරොනුත් මෝසෙසුත් එකිනෙකා හමුවෙනවා. ඔවුන් සතුටින් සිප වැළඳගෙන බොහෝ කාලෙකින් හමුවීමේ ප්‍රීතිය සමරනවා.  ඉන්පසු දෙවියන් වහන්සේගේ නියමයෙන් සිදුවීමට නියමිත ඉදිරි කටයුතු ගැන සාකච්ඡා කරනවා. ඔවුන් මෙතනදි පොඩි පෙරහුරුවක් තමයි කරන්නෙ. ඉතින් මුලින්ම දෙවියන් වහන්සේගේ ප්‍රවෘත්තිය ඉශ්‍රායෙල්වරුන්ට කියන්න ඕනනෙ. ඒක නිසා ඉශ්‍රායෙල්වරුන්ගෙ ජන නායකයන් කැඳවලා දෙවියන් වහන්සේගේ පණිවිඩයත්, උන් වහන්සේ කිරීමට බලය දුන් හාස්කමුත් පෙන්වනවා. මේ පණිවිඩයෙන් ඉශ්‍රායෙල් වැසියො උද්දාමයට පත්වෙනවා. තමුන්ගේ කන්නලව් වලට දෙවියෝ කන්දීලා. තමුන් දුඛිත ජීවිතයෙන් මුදා පොරොන්ඳු වූ දේශයට ගෙනියන්න දෙවියන් වහන්සේට මතක්වෙලා. ඔවුන් සතුටින් දෙවියන් වහන්සේට නමස්කාර කරනවා.

ඊළඟට අවශ්‍ය පාරාවෝගේ අවසරය.  මෝසෙසුත් ආරොනුත් පාරාවෝ ඉදිරිපිට. "ස්වාමිනි, පාළුකරයේදී දෙවියන් වහන්සේට මංගල්‍යයක් පවත්වන්න කියා දෙවියන් වහන්සේ අපෙන් ඉල්ලා සිටිනවා. ඒ සඳහා යාමට ඉශ්‍රායෙල්වරුන්ට අවසර දෙන්න"

"දෙවියන් වහන්සේ?? ඒ කවුද? මොකටද මම එයා කියන කියන ඒවා කරන්නෙ? මම අවසර දෙන්නෙ නෑ" පාරාවෝ තරහින් කෑ ගහනවා.

"හෙබ්‍රෙව්වරුන්ගෙ දෙවියන් වහන්සේ අපට හමුවුනා. පාළුකරයේදී උන් වහන්සේ වෙනුවෙන් තුන් දිනක මංගල්‍යයක් පැවැත්වීමට යාමට අපට අවසර දෙන්න. ඒ මංගල්ලෙ තියන්න බැරිවුනොත් උන් වහන්සේ වසංගතයකින් අප වනසාවි." මෝසෙසුත් ආරොනුත් ඇවටිලි කරනවා. ඔය විදිහට දිගින් දිගටම කළ ඇවටිලි කිරීම පාරාවෝ ගනන් ගන්නේ නෑ. අවසානයේ "උඹලා දෙන්නා හදන්නෙ කට්ටියට නිවාඩුවක් ඉල්ලා දෙන්න වගේ. උඹලෑ මිනිස්සුන්ට කටවහන් වැඩකරන්න කියපල්ලා" යි ඔවුන් දෙදෙනාව එළවා දමනවා.

මෝසෙස්ලාගේ ඇවටිලි නිසා පාරාවෝ ඉන්නේ හොඳටම කිපිලා.  'මුං දෙන්නා ආවනෙ මෙතන නිවාඩු ඉල්ලන්න. දැන්ම මොකුත් නොකළොත් පස්සට මේක කරදරයක් වේවි.' ඔහු අලුත් නීතියක් පනවනවා. 'මින්පසු ගඩොල් පිච්චීම සඳහා පිදුරු සපයනු නොලැබේ. පිදුරු සොයාගැනීමද ඉශ්‍රායෙලුන්ගේ කාර්‍යයකි. නමුත් කිසිම හේතුවක් මත ගඩොල් නිෂ්පාදනය අඩු නොකළ යුතුය'. Bricks without straw කියමන ඇතිවෙලා තියෙන්නෙ මේ සිද්ධිය නිසාලු. මේ නීතියත් සමග ඉශ්‍රායෙල් වහලුන් අතර විශාල නොසන්සුන්තාවක් ඇතිවෙනවා. කබලෙන් ලිපට වැටීමක් වූ මේ අසාධාරණ නීතියට එරෙහිව කතා කිරීමට ගිය ඉශ්‍රායෙල් නායකයිනුත් පාරාවෝගේ ආරක්ෂකයින්ගෙන් නොසෑහෙන්න ගුටි කනවා. නීතියට අවනත වීම හැර වෙනත් විකල්පයක් අසරණ ඉශ්‍රායෙලුන්ට නෑ. අන්තිමේ ඉශ්‍රායෙලුන්ගෙ ඔක්කොම තරහාවල් යන්නේ මෝසෙස්ලාගෙ පිටින්. "උඹලා මොකක්ද මේ කළේ. උඹලාට හෙන ගහනවා මේ කරපු අපරාදෙට" ඉශ්‍රායෙල්වරු මෝසෙස්ටත් ආරොන්ටත් සාප කරනවා.

තමන් කරපු දෙයින් ජනතාවට වූ හානිය දකින මෝසෙස් දෙවියන් වහන්සේට මොරගහනවා. එහෙත් දෙවියන් වහන්සේ මෙහෙම කියනවා. "මෝසෙස්, මම දන්නවා පාරාවෝ ලේසියෙන් අවසර නොදෙන බව. මම ඉශ්‍රායෙල්වරුන් පිටතට ගන්නෙ මගේ බලය පෙන්වලා. ඉශ්‍රායෙල්වරුන්ට විශ්වාසයෙන් ඉවසාගෙන ඉන්න කියපන්. සියල්ල කළහැකි දෙවියන් වහන්සේ මමයි". නමුත් ඉශ්‍රායෙල්වරු මෝසෙස්ව තඹේකට මායිම් කරන්නේ නෑ. 'අපේම එවුන්වත් මම කියන දේ අහන්නේ නැතිකොට පාරාවෝ අහයිද?'ඔහු ඒ ගැන කලකිරෙනවා. 

ආරොන්ගේ හැරමිටිය සර්පයෙක් බවට පත්වෙනවා

කලින් වතාවේ ප්‍රතික්ෂේප වූ නමුත් දෙවියන් වහන්සේගේ නියමයෙන් මෝසෙස් හා ආරොන් නැවතත් පාරාවෝ ඉදිරිපිටට යනවා.  "හොඳයි. උඹලා දෙවියන් වහන්සේ කෙනෙක් ඉන්න බව ඔප්පු කරපල්ලා" ඒ අවසරයෙන් ආරොන්ගේ හැරමිටිය සර්පයෙක් බවට පත්වෙනවා. එහෙත්පාරාවෝ පුදුමයට පත්වූ බවක් පේන්නෙ නෑ. ඔහු මිසරයේ සිටින මායාකරුවන් ගෙන්වනවා. මායාකරුවන් ද හැරමිටි බිම දැමූ විට ඒවා සර්පයින් වෙනවා. "හැක්..හැක්.. උඹලා හිතන්නෙ මම මෝඩයෙක් කියලද? පලයව් බොරුකාරයො දෙන්නා" මෝසෙසුත් ආරොනුත් පලායන්නෙ හැරමිටියත් අහුලගෙන. ඒක තිබුනට වඩා බර වෙන්නැති. මොකද ආරොන්ගෙ සර්පයා මායාකරුවන්ගෙ සර්පයින්ව ගිල්ලලුනෙ.

මේ විදිහට  මෝසෙසුත් ආරොනුත් නිතරම කළ ඇවටිලි වලින් අධික ලෙස කෝපවුනු පාරාවෝ ඉශ්‍රායෙලුන්ට වැඩි වැඩියෙන් පීඩා කරද්දි තමයි දෙවියන් වහන්සේ වසංගත එවීම පටන්ගන්නෙ. මොන මොන වසංගත ද එව්වෙ කියලා එකින් එක කියන්නම්. මේ විදිහට වසංගත දහයක් එවනවා. ඒ දහයෙන් පළවෙනි නමේදිම වෙන්නේ එකම ක්‍රියාවලියක්.

 'මුලින්ම මෝසෙස් වසංගතය ගැන අනතුරු අඟවලා මිසරයෙන් පිටවෙන්න අවසර ඉල්ලනවා. පාරාවෝ ඒක ගනන් ගන්නේ නෑ. කියූ පරිදිම වසංගතය එනවා. අන්තිමේදී ඒ වසංගතය උහුලාගන්න බැරිවෙන පාරාවෝ 'වසංගතය නවත්වන්න. මම යන්න දෙන්නම්' යි මෝසෙස්ට කියනවා. මෝසෙසුත් දෙවියන් වහන්සේට යාච්ඤා කරනවා. වසංගතය නවතිනවා. පාරාවෝ මෝසෙස්ගේ පස්සට පයින් ගහලා එලවනවා.'

මේ ටික පළවෙනි වසංගත නමේදිම වෙනවා. ඒක නිසා ඒ ටික ආයෙ ආයෙ කියන්නේ නෑ කියලත් මතක තියාගන්ට. වසංගතේ ගැන විතරයි කියන්නෙ. ඉතින් මුල් වසංගත නමේදිම ඔය ක්‍රියාවලිය වුනු බව හිතාගන්ට ඕනෙ හොඳද? මේවායින් හානිවෙන්නෙ මිසර වැසියන්ට විතරයි.

පළමු වසංගතය තමයි වතුර ලේ වීම ( Plague of blood ).  මෝසෙස් තමුන්ගෙ හැරමිටියෙන් නයිල් ගඟේ වතුරට ගහපු ගමන් ගඟම ලේ බවට හැරෙනවා. ගඟේ මාළු මැරිලා ගඳගහන්න ගන්නවා. ආරොන් වතුර භාජනවලට හැරමිටිය දික්කරාම හැම භාජනයකම තිබ්බ වතුරත් ලේ බවට හැරෙනවා. නයිල් ගඟෙන් බීමට වතුර ගත්තු මිසරවාසීන්ට සිදුවෙනවා ගං ඉවුරේ වලවල් හාරන්න. මේ විදිහට නයිල් ගඟේ දවස් හතක් ලේ තිබුනලු.

වතුර ලේ වීම

දෙවෙනි වසංගතයත් එක්ක තමයි 'දෙක දෙක බක බක උම්බලකඩ උම්බලකඩ' සද්දෙන් මිසර වැසියන්ගෙ කන් පිරෙන්නෙ.  මුළු රට වැහෙන්නම නා නා ප්‍රකාර ගෙම්බෝ( Plague of frogs ). හට්ටි මුට්ටි වළං උඩයි ඇඳෙයි හැමතැනම ගෙම්බෝ. හිතන්නකො පේන පේන හැමතැනම ගෙම්බෝ ඉද්දී කොහොමද පිරියාව. ඔන්න ඔය ගෙඹි පැටියෙක් කී බෝඩ් එක උඩ. :)

දෙක දෙක බක බක උම්බලකඩ උම්බලකඩ

ඒකෙනුත් පාරාවෝ මට්ටු නොවිච්ච තැන කිනිතුල්ලො බෝවෙන්න පටන් ගන්නවා( Plague of lice or gnats ).  දූවිලි වගේ හැමතැනම කිනිතුල්ලො. මිසර වැසියන්ගෙ ඇඟවල් වැහෙන්න කිනිතුල්ලො එල්ලෙනවා.

ඇඟවල් වැහෙන්න කිනිතුල්ලො

ඊළඟට වේදිකාවට එන්නේ මැස්සෝ.  මැස්සෝ ඇවිත් මුළු මිසරයම වසා ගන්නවා( Plague of flies ). මිසර වාසීන් අතර ලෙඩ රෝග පැතිරෙනවා. ඒත් මට්ටු වෙන්නෙ පාරාවෝ නෙමෙයි.

මැස්සෝ ඇවිත් මුළු මිසරයම වසා ගන්නවා

ඊළඟ වසංගතය හැටියට මිසර වැසියන්ට අයත් ගව පට්ටි ඔක්කොම මැරෙනවා.( Plague of pestilence ) ඒත් ඉශ්‍රායෙල්වරුන්ගේ එක හරකෙක්වත් මැරෙන්නේ නෑ.

ගව පට්ටි ඔක්කොම මැරෙනවා

හයවන වසංගතය විදිහට මෝසෙස් අළු අරන් අහසට විසි කරනවා.  ඒවා වදින වදින මිසර වැසියන්ගේ ඇඟේ ගඩු හටගන්නවා. (Plague of boils)

මිසර වැසියන්ගේ ඇඟේ ගඩු හටගන්නවා

හයවන වසංගතය ඉවරවෙලා එලෙව්වට පස්සෙ මෝසෙස් ආයෙත් පාරාවෝ රජු හමුවෙනවා. "දෙවියන් වහන්සේ ඔබට මේ පණිවිඩේ දෙන්න කිව්වා. මෙච්චරකල් දෙවියන්සේ කිසිම මිසර වැසියෙකුගේ ජීවිතේකට හානි කළේ නෑ. ඒත් තවත් අහංකාරකම් කරනවා නම් හෙට මේ වෙලාව වෙනකොට ඇදහැලෙන ගල් වර්ෂාවකින් එළිමහනේ සිටින මිනිසුන්ද සතුන්ද වගාවන්ද සියල්ල විනාශ වේවි."

අහංකාර පාරාවෝ ඒත් ගනන් ගන්නේ නෑ. දවස ගෙවිලා පහුවෙනිදා දහවල් වෙනවා.

'චටස්'

'ග‍්රර‍්රර‍්රර‍්රර‍්රර‍්රර‍්ර'

වැටෙන්නෙ වතුර නෙමෙයි ගල්

ගොරවන අකුණු ගහන විදුලි කොටන හඬ දසතින්ම නැගෙනවා. එක්වරම වර්ෂාවක් ඇදහැලෙනවා. ඒත් 'දඩ බඩ' ගාලා වැටෙන්නෙ වතුර නෙමෙයි ගල්. කොහොමද වැහි බින්දු වෙනුවට ගල් කැට වැටෙනකොට.( Plague of hail )

ගල් වර්ෂාවෙන් මිසරයට වෙන විනාශය දැකීමෙන්  කම්පාවෙන පාරාවෝ වහාම මෝසෙස්ව ගෙන්වනවා. "මම පව් කළා මෝසෙස්. මම පව් කළා. මම අවසර දෙන්නම්. මේ ගල් වර්ෂාව නවතා දෙන්න" මෝසෙස් යාච්ඤා කරද්දීම ගල් වර්ෂාව නැවතුනත් පාරාවෝගෙ හිතත් ඒ එක්කම වෙනස් වෙලා. කරන්න දෙයක් නෑ 'එක හිත නැති උඹේ හිතත් දහ අට වංගුව වාගේ' කියලා මෝසෙසුත් හැරිලා එන්නැති. ඒත් ඒ වෙනකොට මිසර වැසියන්ගෙ හණ වගාවත් යව වගාවත් සම්පූර්ණයෙන් වැනසිලා ඉවරයි. කෙත්වතුවල හිටපු ගවයිනුත් මිසර වැසියනුත් මියගිහින්. ඒත් මෝසෙස්ගේ අනතුර ඇඟවීමට බයේ සතුන්ව එළියට නොදා ගෙවල් ඇතුළට වෙලා හිටපු අයත් ඔවුන්ගේ සතුනුත් බේරුනාලු.

ඊළඟ වසංගතයේ අනතුරු ඇඟවීමත් එක්කම පාරාවෝ කැමතිවෙනවා පිරිමින්ට විතරක් යන්න දෙන්න.  ඒත් මුළු සෙනඟට යන්න දෙන්න ඔහු කැමති වෙන්නේ නෑ. ඒක නිසා පළඟැටියන්ගෙන් රටම පිරී යනවා( Plague of locusts ). උන් ගල් වර්ෂාවෙන් බේරිලා ඉතිරිවෙච්ච ධාන්‍ය ටිකට වගකියනවා.

පළඟැටියන්ගෙන් රටම පිරී යනවා

නමවෙනි වසංගතය විදිහට මිසරය පුරා අන්ධකාරයක් පැතිරෙනවා.  කෑලි කැපිය හැකි අන්ධකාරය දින තුනක්ම පවතිනවා. ළඟ ඉන්න කෙනාවත් පෙන්නෙ නෑ. සුපුරුදු පරිදි වසංගතය නිමවීමෙන් පසු පාරාවෝ ලයාන්විත ස්වරයෙන් මෝසෙස්ව අමතනවා. "මට දැන් තෝව ඇතිවෙලා තියෙන්නෙ. දෑහට නොපෙනි පලයන්. ආයෙ මේ පැත්තෙ ආවොත් උඹව බාවනවා"

මිසරය පුරා අන්ධකාරයක් පැතිරෙනවා

මිදියන් රටේ තමුන්ගෙ බැටළු පට්ටි අතෑරලා මිසරයට ඇවිත් පාරාවෝගේ නින්දා අපහාස මැද ගෙවන ජීවිතය මෝසෙස්ට තිත්තවෙලා.  පාරාවෝට කියන්න කිය කිය දෙවියන් වහන්සේ තමුන්ව යවනවා. එහෙන පාරාවෝ බනිනවා. ඊටපස්සෙ නීතිරීති තද වුනාම ඉශ්‍රායෙල් මිනිස්සුම බනිනවා. මෙහෙමත් ජීවිතයක්. කාගෙන්වත් හොඳක් නෑ.

ඔහොම කලකිරිලා ඉන්න අතරෙ දෙවියන් වහන්සේ ආයෙම මෝසෙස්ට කතාකරනවා.  "මෝසෙස්, අද රෑ තමයි රෑ."

ඊළඟට..

ප.ලි.  මේ කතාව පුරාවටම තැනින් තැනින් චිත්‍ර අහුලලා දාලා දාලාම මටත් චිත්‍ර කලාව ටිකක් පිහිටලා වගේ. ඔන්න 100 වැනි ලිපියෙ සතුටටත් එක්ක අද කතාවෙ එක චිත්‍රයක් මගෙන්.

පෙර කොටස

ඊළඟ කොටස